ୟୁନିଭରସିଟି ଅଫ୍ ଟେକ୍ସାସ ହେଲଥ ସାଇନ୍ସ ସେଣ୍ଟର, ଟେକ୍ସାସ , ଆମେରିକାରେ ଜୈବ ରସାୟନ ବିଜ୍ଞାନ ବିଭାଗରେ ବରିଷ୍ଠ ଗବେଷକ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥିବା ଗଞ୍ଜାମ ଜିଲ୍ଲାର ମାର୍କଣ୍ଡେଶ୍ୱର ପଣ୍ଡା ଙ୍କ ସହ ସାକ୍ଷାତକାର …
ଗଞ୍ଜାମ, ୧୭ ଫେବୁଆରୀ (ଓଡ଼ିଶା ଡ଼ଟ୍ କମ୍), ଗଞ୍ଜାମ ଜିଲ୍ଲାର ଅନ୍ୟତମ ଛୋଟିଆ ସହର ଖଲିକୋଟ ହେଊଛି ମାର୍କଣ୍ଡେଶ୍ୱର ପଣ୍ଡାଙ୍କ ଗ୍ରାମ । ଟେକ୍ସାସରେ ରହନ୍ତି । ପତ୍ନି ବାଇଶ ବର୍ଷର ପୁଅ ଚଉଦ ବର୍ଷର ଝିଅକୁ ନେଇ ତାଙ୍କର ଛୋଟ ପରିବାର ।
ବ୍ରହ୍ମପୁର ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ରସାୟନ ବିଜ୍ଞାନ (କେମିଷ୍ଟ୍ରି)ରେ ପି.ଏଚ.ଡ଼ି ହାସଲ କରିବା ସହିତ ଓଡ଼ିଶା ଲୋକ ସେବା ଆୟୋଗ (ଓଡ଼ିଶା ପବ୍ଲିକ ସର୍ଭିସ କମିଶନ)ର ସେବା ପାଇଁ ୧୯୮୦ ମସିହାରେ ଯୋଗ୍ୟ ବିବେଚିତ ।
୧୯୮୦-୮୧ମସିହାରେ ସମ୍ବଲପୁରସ୍ଥିତ ଗଙ୍ଗାଧର ମେହେର ମହାବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଅଧ୍ୟାପକ ।
୧୯୮୧ ମସିହାରେ ଜଣେ ପି.ଏଚ.ଡ଼ି ଛାତ୍ର ହିସାବରେ ତାଙ୍କର ଗସ୍ତ ହୁଏ ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ର ଆମେରିକା ତା’ପୂର୍ବରୁ ଅବଶ୍ୟ ସେ ୧୯୮୧-୮୭ ମସହା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମେରିକାର ସାନ୍ତାକ୍ରୁଜ ସ୍ଥିତ କାଲିଫୋର୍ନିଆ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଉଭୟ ଅଧ୍ୟୟନ ଏବଂ ଅଧ୍ୟାପନା କରିଛନ୍ତି ।
ରସାୟନ ବିଜ୍ଞାନରେ ଦ୍ୱିତୀୟ ଥର ପାଇଁ ପି.ଏଚ.ଡ଼ି ଲାଭ । ଓହିଓ ଅନ୍ତର୍ଗତ ଅକ୍ସଫୋର୍ଡ଼ସ୍ଥିତ ମିଆମି ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ “ପୋଷ୍ଟଡ଼କ୍ଟରାଲ”କାର୍ଯ୍ୟ ସମାପ୍ତ କରିବା ପରେ ୧୯୮୯ମସିହାରେ ଜୈବ ରସାୟନ ବିଜ୍ଞାନ (ବାଇଓ-କେମିଷ୍ଟ୍ରି) ବିଭାଗକୁ ସ୍ଥାନାନ୍ତରିତ ।
ଏବେ ୟୁନିଭରସିଟି ଅଫ୍ ଟେକ୍ସାସ ହେଲଥ ସାଇନ୍ସ ସେଣ୍ଟର,ସାନ ଅଣ୍ଟୋନିଓ (ୟୁ.ଟି.ଏଚ.ଏସ.ସି.ଏସ.ଏ)ଟେକସାସ ବାଇଓକେମିଷ୍ଟ୍ରି ଡ଼ିପାର୍ଟମେଣ୍ଟରେ ଜଣେ ବରିଷ୍ଠ ଗବେଷକ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତିି । ଏହା ଚିକିତ୍ସା ବିଜ୍ଞାନ (ମେଡ଼ିକାଲ ସାଇନ୍ସ) କ୍ଷେତ୍ରରେ ପି.ଏଚ.ଡ଼ି ଏବଂ ଏମ.ଡ଼ି ଡ଼ିଗ୍ରୀ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଥିବା ଏକ ଗବେଷଣା ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଅଟେ ।
ପଣ୍ଡା କାଲିଫର୍ଣ୍ଣିଆ ,ଓହିଓରେ ରହିବା ପରେ ଶେଷରେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଟେକ୍ସାସରେ ଅବସ୍ଥାନ କରୁଛନ୍ତି ।
ମଣିଷ ରୋଗ ସମ୍ବଦ୍ଧୀୟ ବିଭିନ୍ନ ବିଷୟ ବସ୍ତୁକୁ କେନ୍ଦ୍ରିତ କରି ଏଠାରେ ଅଧିକାଂଶ ଗବେଷଣା ଚାଲୁ ରହିଛି । “ଓଡ଼ିଶା ପାଇଁ ନାମୀଦାମୀ ନେତା ତଥା ପ୍ରଶାସକ ଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ସଚ୍ଚୋଟ ଏବଂ ସମ୍ବେଦନଶୀଳ ହୃଦୟ ମାନଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକତା ଅଛି ” ଏଠାରେ ଗତ ପନ୍ଦର ବର୍ଷ ଧରି ବାଇକେମିଷ୍ଟ୍ରି ଡ଼ିପାର୍ଟମେଣ୍ଟରେ ଜଣେ ସ୍ଥାୟୀ ଗବେଷକ ହିସାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ ସଂପାଦନ କରିଆସୁଥିବା ପଣ୍ଡା କହନ୍ତିି ।
ଆପଣ ବର୍ଷକୁ କେତେଥର ଓଡ଼ିଶା ଆସନ୍ତି ଓ ତାହା କେଉଁ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ?
ଗବେଷଣାରେ ମୋର ଜୀବନ ପ୍ରକୃତରେ ବ୍ୟସ୍ତବହୁଳ ରହୁଛି ଏବଂ ପ୍ରତି ବର୍ଷେ କିମ୍ବା ଦୁଇ ବର୍ଷରେ ଗବେଷଣାଗାର (ପରୀକ୍ଷାଗାର) ପରିତ୍ୟାଗ କରିବା ଅତ୍ୟନ୍ତ କଷ୍ଟସାଧ୍ୟ ।
ଗତ ୨୦୦୦ ମସିହାରେ ମୁଁ ଶେଷ ଥର ଲାଗି ଓଡ଼ିଶା ଗସ୍ତରେ ଯାଇଥିଲି । ଆସନ୍ତା ମେ-ଜୁନ ମାସରେ ଓଡ଼ିଶା ଯିବା ପାଇଁ ଯୋଜନା କରିଛି ।
ସବୁଥର ଭଳି ବନ୍ଧୁବାନ୍ଧବ,ସାଙ୍ଗସାଥୀଙ୍କୁ ସାକ୍ଷାତ କରିବା ସହିତ ଓଡ଼ିଶାରେ ଜୀବନ ଓ ସଂସ୍କୃତି ସହିତ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ପରିଚିତ କରାଇବା ମଧ୍ୟ ଏଥର ଓଡ଼ିଶା ଗସ୍ତର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ । ତେବେ ଏହା କୌଣସି ପ୍ରକାରର ଆଦୌ ବ୍ୟବସାୟିକ ଗସ୍ତ ନୁହଁ ।
ଆପଣ କୌଣସି ପ୍ରକାରରେ ଓଡ଼ିଶାର ବିକାଶ ସାଧନରେ ସହଭାଗୀ ହୋଇଛନ୍ତି କି ? ଯଦି ହଁ,ତେବେ କିଭଳି ଭାବରେ ବା କେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ?
ଓଡ଼ିଶା ସବୁବେଳେ ମୋ ମନରେ ରହିଛି । ସତ କହିବାକୁ ଗଲେ , ଓଡ଼ିଶାର ବିକାଶ ବା ଉନ୍ନୟନ ଲାଗି ମୁଁ ବିଶେଷ କିଛି କରିପାରିନାହିଁ ।
କାଲିଫୋର୍ନିଆ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ଶିକ୍ଷା ସମାପ୍ତ କରିବା ପରେ ମୁଁ ଓଡ଼ିଶା ଫେରିଯିବାକୁ ଯୋଜନା କରିଥିଲି । ତେବେ ଜଣେ ଶିକ୍ଷାବିତ ବା ଗବେଷକ ବୈଜ୍ଞାନିକଙ୍କ ଅବଦାନ ସର୍ବଦା ଅଦୃଶ୍ୟ ବା ଦୃଶ୍ୟମାନ ହୋଇନଥାଏ ।
କିନ୍ତୁ ଓଡ଼ିଶାରେ ଗବେଷଣା ଲାଗି ସୁବିଧାସୁଯୋଗର ସ୍ତର ଆଦୌ ଉତ୍ସାହଜନକ ନୁହେଁ । ସମ୍ଭବତଃ ବାଇଓ-ଟେକ୍ନୋଲୋଜି ପାଇଁ ସେଠାରେ ସୁଯୋଗ ରହିଛି । ମାତ୍ର ସେ ସଂପର୍କରେ ଏକ କମ୍ପାନୀ ଖୋଲିବା ଇଚ୍ଛା ମୋର ନାହିଁ ।
ଜୀବନର ସମସ୍ତ କ୍ଷେତ୍ରର ଲୋକମାନେ ଓଡ଼ିଶାର ବିକାଶ ପାଇଁ ସହଯୋଗ କରିପାରିବେ । ସେଥିମଧ୍ୟରୁ କିଛି ପଦ୍ଧତି ସ୍ୱିକୃତି ଓ ଅନ୍ୟ କିଛି ଅଣ-ସ୍ୱିକୃତି । କିନ୍ତୁ ମୋ ଭଳି ତାଲିମପ୍ରାପ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ରାଜନୀତି,ପ୍ରଶାସନ କିମ୍ବା ବ୍ୟବସାୟ ପାଇଁ ଅନୁପଯୁକ୍ତ ।
ମୁଁ କହିବାକୁ ଚାହେଁ ନାହିଁ ଯେ,ମୁଁ ଓଡ଼ିଶାର ଗୋଟିଏ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟର ପ୍ରଫେସର କିମ୍ବା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଭାବେ ଯିବାକୁ ଚାହେଁ । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ସେଠାରେ ଥିଲେ ,ମୋ ମନରେ ଜୀବ ବିଜ୍ଞାନ ସଂପର୍କିତ ଗବେଷଣା ପ୍ରତି ଥିବା ଐକାନ୍ତିକ ଆଗ୍ରହ ବର୍ତ୍ତମାନ ମରି ଯାଇଥାଆନ୍ତି ।
ଓଡ଼ିଶାର ବର୍ତ୍ତମାନ ଶୋଚନୀୟ ପରିସ୍ଥିତି ସଂପର୍କରେ ଆପଣ କିଛି କହିବେ କି ? ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଆପଣ କାହାକୁ ଦାୟୀ କରିବେ ?
ଓଡ଼ିଶା ଦୁସ୍ଥିତି ଭିତରେ ଅଛି ବୋଲି ମୁଁ ବିଚାର କରୁନାହିଁ । ଏହା ସତ କଥାଯେ,ମୁଁ ଭାରତର ଅନ୍ୟତମ ଦରିଦ୍ରତମ ରାଜ୍ୟର ଅଧିବାସୀ । ମାତ୍ର ବର୍ତ୍ତମାନ ସେଠାରେ ଯେଭଳି ଉନ୍ନୟନ ବା ବିକାଶ ଘଟୁଛି ।
ତାହା ମୋତେ ବିସ୍ମିତ କରୁଛି । ମୁଁ ଛାତ୍ର ଥିବା ବେଳେ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ (ଘରୋଇ ଟେଲିଫୋନ) , କାର, ମୋବାଇଲ ଫୋନ, କମ୍ପ୍ୟୁଟର ଓ ଟିଭି ପ୍ରଭୁତି ବିଳାସ ସାମଗ୍ରୀ ଥିଲା ।
ଏବେ ଓଡ଼ିଶା ଗସ୍ତରେ ଯିବାବେଳେ ମୁଁ ସେଗୁଡ଼ିକୁ ଏପରିକି ସୁଦୂର ଦୁର୍ଗମ ଅଞ୍ଚଳରେ ମଧ୍ୟ ଦେଖିବାକୁ ପାଉଛି । ଅବଶ୍ୟ ସେଥିନେଇ ସମଗ୍ର ରାଜ୍ୟ ଆର୍ଥିକ କିମ୍ବା ପ୍ରଯୁକ୍ତି ବିଦ୍ୟା ଦୃଷ୍ଟିରୁ ବିକଶିତ ହୋଇଛି ବୋଲି କହିବାର ସାହସ ମୋର ନାହିଁ ।
ତଥାପି ରାଜନେତା ବା ରାଜନୈତିକ ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ଆଗ୍ରହ ପ୍ରକାଶ କଲେ ,ଏପରକି ରାଜ୍ୟର ଆଭ୍ୟନ୍ତରୀଣ ଅଞ୍ଚଳରେ ମଧ୍ୟ ଉନ୍ନତି ପରିଲକ୍ଷିତ ହୋଇପାରିବ ।
ଯଦି ଆଜି ରାଜ୍ୟର ଶିକ୍ଷା, ବିଜ୍ଞାନ, ଜଳସେଚନ, ବ୍ୟାକିଂଙ୍ଗ କିମ୍ବା ଅନ୍ୟ କୋଣସି କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରଗତିରେ ସ୍ଥାଣୁତ୍ୱ ପରିଦୃଶ୍ୟ ହୋଇଛି , ସେଥିନିମନ୍ତେ ମୁଖ୍ୟତଃ ସରକାରୀ ନିଷ୍କ୍ରିୟତା ଊପରେହିଁ ଦୋଷାରୋପ କରିବା ଉଚିତ ।
ଓଡ଼ିଶା ସରକାରକୁ ଶିକ୍ଷିତ ଓ ବିଚାରବୁଦ୍ଧି ସମ୍ପନ୍ନ ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବେ ବୋଲି ମୋର ସ୍ୱପ୍ନ ରହିଛି ।
ତେବେ ଓଡ଼ିଶାର ବିକାଶ ସଚ୍ଚୋଟ ରାଜନୈତିକ ଏବଂ ପ୍ରଶାସକଙ୍କ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ । ଅନେକ ପ୍ରବାସୀ ଓଡ଼ିଆ ଅଛନ୍ତି ,ଯେଉଁମାନେ ବିଚାର କରୁଛନ୍ତି ସେମାନେ ବ୍ୟବସାୟ ,କ୍ଷୁଦ୍ର ସ୍ୱେଚ୍ଛାସେବୀ ପ୍ରକଳ୍ପ ଆଦି କ୍ଷେତ୍ରରେ ବଡ଼ କାମ କରି କାରିଗରୀ କୋଶଳ(ଟେକ୍ନୋଲୋଜି) ସ୍ଥାନାନ୍ତରରେ ସହାୟତା କରୁଛନ୍ତି ।
ମାତ୍ର ଆମେ ସମସ୍ତେ ଜାଣିଛନ୍ତି ଯେ,ଓଡ଼ିଶା ଜନସଂଖ୍ୟାର ବିପୁଳ ଭାଗ ଦରିଦ୍ର ଏବଂ ରାଜ୍ୟ ବ୍ୟାପକ ଉନ୍ନତି ଆବଶ୍ୟକ କରେ ।
ଓଡ଼ିଶାର ବିକାଶ ପ୍ରକିୟାରେ କୋଣସି ସ୍ତରରେ ଆପଣ ସଂଶ୍ଲିଷ୍ଟ ହୋଇଛନ୍ତି କି ? ସେଥିରେ ସଫଳତା ମିଳିଛି କି ?
ମୋର ବୃତ୍ତି ବା ପେଶା ଦୃଷ୍ଟିରୁ ମୁଁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଭାବେ ଓଡ଼ିଶାର ବିକାଶ ପ୍ରକିୟାରେ ସାମିଲ ହୋଇପାରିନାହିଁ । ତେବେ ମୁଁ ବିଭିନ୍ନ ସ୍ୱେଚ୍ଛାସେବୀ ସଂଗଠନ ମାଧ୍ୟମରେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ କ୍ଷୁଦ୍ର ପ୍ରକଳ୍ପ ପାଇଁ ଆର୍ଥିକ ସହୟତା ଯୋଗାଇ ଦେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଛି ।
ଯଦି ଓ ତାହା ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ନୁହେଁ ,ତଥାପି ବର୍ତ୍ତମାନ ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ମୁଁ ସେତିକି ହିଁ କରିପାରିବି । ହୁଏତ ଅବସର ଗ୍ରହଣ କରିବା ପରେ ମୁଁ ଓଡ଼ିଶାର କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରର ପରିସ୍ଥିତିରେ ଉନ୍ନତି ଆଣିବା ଲାଗି ଉଭୟ ଅର୍ଥ ଓ ସମୟ ଦାନ କରିପାରିବି ।
ବର୍ତ୍ତମାନର ପ୍ରଶାସନିକ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଓଡ଼ିଶାର ପ୍ରଗତି ନା ଅଧୋଗତି ଘଟୁଛି ବୋଲି ଆପଣ ବିଚାର କରୁୁଛନ୍ତି ? ପ୍ରଶାସନିକ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ କୌଣସି ପରିବର୍ତ୍ତନର ଆବଶ୍ୟକତା ଅଛି ବୋଲି ଆପଣ ଭାବୁଛନ୍ତି କି?
ସର୍ବଦା ବା ସବୁସମୟରେ ପରିବର୍ତ୍ତନର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି । ସାଧାରଣ ଲୋକମାନେ ସେମାନଙ୍କ ସାମ୍ନାକୁ ଆସୁଥିବା ସମସ୍ୟାଗୁଡ଼ିକୁ ପ୍ରଶାସକ ଏବଂ ରାଜନୈତିକ ନେତା (ରାଜନେତା) ମାନେ ଅନୁକମ୍ପା ଓ ନିଷ୍ଠାର ସହିତ ବୁଝିବା ଦରକାର ।
ମୁଁ କହୁନାହିଁ ଯେ, ସମସ୍ତ ପ୍ରଶାସକ କିମ୍ବା ରାଜନେତାମାନେ ଖରାପ । କିନ୍ତୁ ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟର ବିଷୟ ଯେ, ସର୍ବାଧିକ ଘୃଣ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ଗ୍ରହଣ ପ୍ରକ୍ରିୟାକୁ ସବୁଠାରୁ ଅଧିକ ମାତ୍ରାରେ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରୁଛନ୍ତି ।
ଆପଣଙ୍କ ମତରେ ଓଡ଼ିଶାର ବିକାଶ ପଥରେ ମୁଖ୍ୟ ପ୍ରତିବନ୍ଧକ କଣ ?
ଯେତେବେଳେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ନିଜ ନିଜର ଜୀବନକୁ ଯେକୌଣସି ଉପାୟରେ ସୁରକ୍ଷିତ ବା ନିରାପଦ ରଖିବାକୁ ଚାହାନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ସେମାନେ କେତେକ ଉପାୟରେ ଅନ୍ୟ କିଛି ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରଗତିରେ ବାଧା ଉପୁଜାଇଥାଆନ୍ତି ।
ମୁଁ ଭାବୁନାହିଁ ପୃଥିବୀର ଅନ୍ୟକୌଣସି ଲୋକଙ୍କ ଠାରୁ ଓଡ଼ିଆମାନେ ଅଧିକ ଅଳସୁଆ । ଗୋଟିଏ ଗରିବ ଲୋକ ବା ମହିଳାଙ୍କୁ ଗୋଟିଏ ସୁଯୋଗ ଦେଲେ ,ସେ ଯାଦୁବିଦ୍ୟା(ମେଜିକ) ସୃଷ୍ଟି କରିଦେବ ।
ଓଡ଼ିଶାରେ ଆର୍ଥିକ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଅନେକ ସ୍ୱଚ୍ଛଳ ବ୍ୟକ୍ତିବିଶେଷ ଅଛନ୍ତି । ଯଦି ସେମାନେ ତାଙ୍କର ଜଣେ କିମ୍ବା ଦୁଇଜଣ ପଡ଼ୋଶୀଙ୍କ ଉତ୍ଥାନରେ ସହାୟକ ହେବେ,ତେବେ ସମାଜ ଉପରେ ତାର ଗଭୀର ପ୍ରଭାବ ପଡ଼ିବ ।
ଉତ୍ତମ ଶିକ୍ଷା ପାଇଁ ଚିକିତ୍ସାର , ପ୍ରତ୍ୟେକ ସମସ୍ୟାର ଦୂରୀକରଣ ଲାଗି ସଂଗ୍ରାମ ଏବଂ ନୈତିକ ମୂଲ୍ୟବୋଧ ସଂପର୍କରେ ପ୍ରବଚନ ଦ୍ୱାରା ବିଶେଷ କରିଛି ସୁଫଳ ମିଳିବ ନାହିଁ । ଯଦି ନିଃସହାୟ ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କୁ ଉପଯୁକ୍ତ ଦାନ ଦେବା ପାଇଁ ଆମ ହାତ ଉନ୍ମୁକ୍ତ ନରହିବ ।
ପ୍ରବାସୀ ଓଡ଼ିଆମାନେ ଓଡ଼ିଶାର ବିକାଶରେ ମୁଖ୍ୟ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିପାରିବେ? ଯଦି ହଁ ,ତେବେ ସେମାନେ ବର୍ତ୍ତମାନ ସୁଦ୍ଧା ସେ ଦିଗରେ କାହିଁକି ବିଫଳ ହୋଇଛନ୍ତି ? କିଭଳି ସୁଯୋଗ କିମ୍ବା ପ୍ରଣାଳୀ ଅନୁସରଣ କଲେ ପ୍ରବାସୀ ଓଡ଼ିଆମାନେ ରାଜ୍ୟର ବିକାଶଧାରାରେ ଅଗ୍ରଣୀ ଭୂମିକା ନିର୍ବାହ କରିପାରିବେ ?
ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ପ୍ରବାସୀ ଓଡ଼ିଆମାନେ ଅନେକ କିଛି କରିପାରିବେ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ଭିତରୁ ଅନେକ ଓଡ଼ିଶାରେ ଉନ୍ନତି ଦିଗରେ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୁମିକା ମଧ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କରୁଛନ୍ତି । ଅନ୍ୟପକ୍ଷରେ ଏ ଦିଗରେ ପ୍ରବାସୀ ଓଡ଼ିଆମାନଙ୍କ ଅସୁବିଧାକୁ ମଧ୍ୟ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କରାଯିବା ଆବଶ୍ୟକ ।
ସାଧାରଣରେ ଗୋଟିଏ ଧାରଣା ରହିଛି ଯେ, ସମସ୍ତ ପ୍ରବାସୀ ଓଡ଼ିଆ ଧନୀ, ସୁପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ହାତରେ ପ୍ରଚୁର ସମୟ ଅଛି । ମାତ୍ର ଏହା ସତ୍ୟ ନୁହେଁ ।
ମାସକୁ ହଜାର ହଜାର ଡ଼ଲାର ରୋଜଗାର କରୁଥିବା ଜଣେ ସାଧାରଣ ବୃତ୍ତିୟଧାରୀ ବା ପେଶାଦାର ପ୍ରବାସୀ ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ପାଇଁ ପୃଥିବୀର ବଡ଼ ବଡ଼ ମହାନଗରୀରେ ବସବାସ କରିବା ଲାଗି ମଧ୍ୟ ଯଥେଷ୍ଟ ନୁହେଁ ।
ତଥାପି ସେମାନେ ବିଫଳ ହୋଇନାହାନ୍ତି ବୋଲି ମୁ କହିବି । କାରଣ ବିଦେଶରେ କିଛି ଧନୀ ଓଡ଼ିଆ ଅଛନ୍ତି ,ଯେଉଁମାନେ ବି ବିପୁଳ ପରିମାଣର ଅର୍ଥ ଦାନ କରୁଛନ୍ତି ।
ମାତ୍ର ସେମାନେ ସମସ୍ତ ଜାଗତିକ ସମ୍ପତ୍ତି ପରିତ୍ୟାଗ କରି ଓଡ଼ିଶାରେ ବସବାସ କରୁଥିବା ଶିଳ୍ପପତି ଏବଂ ରାଜନେତାଙ୍କ ଭଳି ଆଚରଣ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରନ୍ତୁ ବୋଲି ଆଶା କରିବା ଠିକ୍ ନୁହେଁ ।
ଆପଣ ଓଡ଼ିଶା ଛାଡ଼ିବା ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ପରିଭ୍ରମଣ କରିବା ଭିତରେ ଓଡ଼ିଶାର କିଭଳି ପରିବର୍ତ୍ତନ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି ?
ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ଓଡ଼ିଶା ଗସ୍ତ କରିଛି ,ସେତେବେଳେ ଏଠିକାର ଜୀବନଧାରଣର ପ୍ରତ୍ୟେକ ପାହ୍ୟାରେ ଉନ୍ନତି ପରିଦୃଶ୍ୟ କରିଛି । ଧନୀ,ମଧ୍ୟବିତ୍ତ ଏବଂ ଗରୀବ ଲୋକଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛି ।
ଗୋଟିଏ କୌତୁହଳ ବିଷୟ ହେଊଛି ,ଅଧିକାଂଶ ଲୋକ ଚାଲା୍କ ବୋଲି ଜଣାପଡ଼ନ୍ତି । ମାତ୍ର ସେମାନେ ନିଜ ଜୀବନ ସଂପର୍କରେ ମଧ୍ୟ ଅଜ୍ଞାତ । ନୈତିକ ମୂଲ୍ୟବୋଧ ହ୍ରାସ ପାଉଥିବା ପରିଲକ୍ଷିତ ହେଉଛି ।
ଓଡ଼ିଶାର ସାମାଜିକ -ଅର୍ଥନୈତିକ ସମୃଦ୍ଧି ଲାଗି ଆପଣଙ୍କ ମତରେ କେଉଁ ପ୍ରସଂଗ ଗୁଡ଼ିକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ?
ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ଖାଦ୍ୟ ହେଉଛି ,ମୋର ପ୍ରଧାନ ଚିନ୍ତା । ତେଣୁ କୋଣସି ଜଣେ ହେଲେ ବ୍ୟକ୍ତି ଉପବାସ ନରହନ୍ତୁ ବୋଲି ପ୍ରତ୍ୟେକ ରାତିରେ ମୁଁ ଠାକୁରଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିଥାଏ । ତା ପରେ ହେଉଛି ,ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସେବା । ତୃତୀୟ ହେଉଛି ପୋଲିସ ଓ ପ୍ରଶାସକଙ୍କ ଭଳି ତଥାକଥିତ ସୁରକ୍ଷାକାରୀମାନଙ୍କ ନିକଟରୁ ନ୍ୟାୟ ବିଚାର ।
ଏହି କୃଷ୍ଣ ଗର୍ତ୍ତରୁ ଉଦ୍ଧାର ପାଇଁ ନୀତି ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ଓ ରାଜନେତା ମାନଙ୍କୁ ଆପଣ କି ସନ୍ଦେଶ ଦେବେ ?
ଦୁର୍ନୀତି ଠାରୁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣଭାବେ ଦୂରରେ ରହିବା । ଦୟାକରି ଭାବନ୍ତୁ ନାହିଁ ଯେ ଯେତେବେଳେ ଏହା କରୁଛନ୍ତି ମୁ ଏକା ସଚ୍ଚୋଟ ରହିଲେ କଣ ହେବ । ମୃତ୍ୟୁ ବେଳେ କେହି ଟଙ୍କା ନେଇ ଯାଏ ନାହିଁ ।
ଯଦି ଆପଣ ଭାବନ୍ତି ସାରା ରାଜ୍ୟର ବିକାଶ ରେ ଆପଣ ଯୋଗଦାନ ଦେଇ ପାରିବେ ନାହିଁ ତେବେ ନିଜର ସହର,ଜିଲ୍ଲାର ବିକାଶରେ ସହଯୋଗ କରନ୍ତୁ । ତାହା ଆପଣ କରିପାରିବେ ।
ଓଡ଼ିଶା ଜରୁରୀ କାଳୀନ ଭିତ୍ତିରେ କଣ ଆବଶ୍ୟକ କରେ ବୋଲି ଆପଣ ଭାବୁଛନ୍ତି ?
ଓଡ଼ିଶା ପାଇଁ ନାମୀଦାମୀ ନେତା ତଥା ପ୍ରଶାସକ ଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ସଚ୍ଚୋଟ ଏବଂ ସମ୍ବେଦନଶୀଳ ହୃଦୟ ମାନଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକତା ଅଛି ।
ଓଡ଼ିଶା କୁ ବିକାଶ କରିବା ପାଇଁ ଆପଣ କିଭଳି ଚିନ୍ତାଧାରା ରଖିଛନ୍ତି ?
ବାଲ୍ୟ କାଳରୁ ରାଜନୈତିକ ନେତା ମାନଙ୍କର ପ୍ରତିଶୃତି ଗୁଡ଼ିକ ମୁ ଶୁଣି ଆସୁଛି । ମାତ୍ର ଓଡ଼ିଆ ଲୋକଙ୍କର ବିକାଶର ମୁଖ୍ୟ ଚାବିକାଠି ରହିଛି ତାଙ୍କ ଗ୍ରାମରେ ,ସହରରେ ତାଙ୍କ ପଡ଼ୋଷୀଙ୍କ ପାଖରେ ।
ଗ୍ରାମର ନେତୃସ୍ଥାନୀୟ ବ୍ୟକ୍ତି ମାନଙ୍କ ହାତରେ ଅମଲାତନ୍ତ୍ରୀ ମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ କ୍ଷମତା ରହିବା ର ଆବଶ୍ୟକତା ଅଛି ।
ଓଡ଼ିଶା କୌଣସି ଦିଗରୁ ଅବହେଳିତ ବୋଲି ଆପଣ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି କି ? ଯଦି ହଁ ତାହା କଣ?
ଓଡ଼ିଶା ଅବହେଳିତ ନୁହଁ । ଏହାର ନିଜର ଦାବୀ ହାସଲ କ୍ଷମତା ନାହିଁ । ଆମକୁ ଏଭଳି ସଚ୍ଚୋଟ ଏବଂ ଶିକ୍ଷିତ ରାଜନେତା ଦରକାର ଯେଉଁମାନେ ରାଜନୀତିକୁ କେବଳ ଉତ୍ତରାଧିକାରୀ ସୁତ୍ର ପ୍ରାପ୍ତ କରି ଆସି ନଥିବେ ।
ଠିକଣା
ଜୈବରସାୟନ ବିଜ୍ଞାନ ବିଭାଗ (ଡ଼ିପାର୍ଟମେଣ୍ଟ ଅଫ୍ ବାଇଓ-କେମିଷ୍ଟ୍ରି),
ଟେକ୍ସାସ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ବିଜ୍ଞାନ କେନ୍ଦ୍ର ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ (ୟୁନିଭରସିଟି ଅଫ୍ ଟେକ୍ସାସ ହେଲଥ ସାଇନ୍ସ ସେଣ୍ଟର) ,
୭୭୦୩ ଫ୍ଲୋରିଡ଼ କର୍ଲ ଡ଼୍ରାଇଭ ସାନ୍ ଆଣ୍ଟୋନିଓ ,ଟି.ଏକ୍ସ ୭୮୨୨୯-୩୯୦୦
ଓଡ଼ିଶା ଡ଼ଟ୍ କମ୍
