Site icon Odisha.com

ଆନ୍ତର୍ଜାତିକ ପୁଞ୍ଜି ବିନିଯୋଗର ଉଭୟ ଭଲ, ମନ୍ଦ ଗୁଣ ରହିଛି

ଓଡିଶା ଡ଼ଟ୍ କମ୍ କୁ ଏକ ବିଶେଷ ସାକ୍ଷାତକାରରେ କହନ୍ତି ଓଡିଶା ସୋସାଇଟି ଅଫ୍ ଦି ଆମେରିକାନ୍ସ (ଓଏସ୍ଏ) ର ନବ ନିର୍ବାଚିତ ସଭାପତି ନିରଞ୍ଜନ ତ୍ରିପାଠୀ ।

ସାକ୍ଷାତକାର ର ମୁଖ୍ୟ ଅଂଶ

କେନ୍ଦ୍ରାପଡା, ଜୁଲାଇ ୯ (ଓଡିଶା ଡ଼ଟ୍ କମ୍)ଓଡିଶା ସୋସାଇଟି ଅଫ୍ ଅଫ୍ ଦି ଆମେରିକାନ୍ସ (ଓଏସ୍ଏ)ର ନବ ନିର୍ବାଚିତ ସଭାପତି ନିରଞ୍ଜନ ତ୍ରିପାଠୀ । ଘର କେନ୍ଦ୍ରାପଡା ଜିଲ୍ଲାର ପଟ୍ଟାମୁଣ୍ଡାଇ ନିକଟ ପାଡିନିପାଲ ଗାଁ । ୧୯୪୦ ମସିହାର ଶେଷ ଆଡକୁ ଗାଁ ଛାଡି ତାଙ୍କ ବାପା ଚାଲି ଆସିଥିଲେ ପଶ୍ଚିମବଙ୍ଗର ରୂପସୀ ନଗରୀ କୋଲକତା ।

ସେଇଠି ତାଙ୍କର ଜନ୍ମ । ଗାଁରେ ତାଙ୍କ ପରିବାରର ଅନ୍ୟ ମାନେ ହେଲେ ଗୋଟିଏ ସ୍ନେହୀ ଭଉଣୀ, ଛଅ ଭାଇ ଓ ବାପା ମା । ଖଡି, ଓଡିଶା ବାହାରେ ଛୁଇଁଥିଲେ ହେଁ ହାଇସ୍କୁଲ ଶିକ୍ଷା ସମାପ୍ତି କରିଥିଲେ ପଟ୍ଟାମୁଣ୍ଡାଇର ଏମ୍.ଏନ୍.ହାଇସ୍କୁଲରୁ । ପୁରୀର ଏସ୍ସିଏସ୍ କଲେଜରୁ ସ୍ନାତକ ପରେ ଇଂରାଜୀରେ ସ୍ନାତକୋତ୍ତର କଟକର ରେଭେନ୍ସାରୁ ।

ମୟୁରଭଞ୍ଜର ଏକ ଛୋଟ କଲେଜରେ କିଛି ଦିନ ପାଇଁ ଅଧ୍ୟାପନା କଲାପରେ “ଦି କଲିକତା ଅବଜରଭର୍” ପତ୍ରିକା ପାଇଁ କିଛି ଦିନ ପାଇଁ ସାମ୍ବାଦିକତା ।

ନିଉ ଓରଲିଏନ୍ସ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଏମ୍ବିଏ ପଢିବା ସକାଶେ ୧୯୭୯ରେ ଆମେରିକା ଗସ୍ତ । ୧୯୮୭ରେ ଟେକ୍ସାସ୍ ରେ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ଅର୍ଥନୀତିରେ ଡକ୍ଟରେଟ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ କଲାପରେ ଟେକ୍ସାସ୍ ର ଡେନ୍ଟନ୍ସ୍ଥିତ ନର୍ଥ ଟେକ୍ସାସ୍ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟର ଅର୍ଥନୀତି ବିଭାଗରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିଲେ । ପତ୍ନୀ ସ୍ୱାତୀ, ଜଣେ ବାୟୋଲଜିକାଲ୍ ସାଇଣ୍ଟିଷ୍ଟ, ଉଭୟେ ଗୋଟିଏ ଅନୁଷ୍ଠାନରେ କାମ କରୁଛନ୍ତି ।

ଦୁଇଟି କନ୍ୟା । ସାନ ସୌମ୍ୟାର ବୟସ ୧୫, ବଡ ଶୋଭନା ୧୬ଟି ବସନ୍ତ ଅତିକ୍ରମ କରି ୧୭ରେ ପାଦ ଥାପିଛି ।୧୯୮୭ ମସିହାରୁ ଡିଏଫ୍ଡବ୍ଲୁ ଅଞ୍ଚଳରେ ସ୍ଥାନୀୟ ଓଡିଆ ସମ୍ପ୍ରଦାୟର ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟରେ ସକ୍ରିୟ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରି ଆସୁଥିବା ତ୍ରିପାଠୀ ୨୦୦୦-୦୪ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରଥଯାତ୍ରା ଉତ୍ସବ ଏବଂ ଡାଲାସ୍ ଫୋର୍ଟ ୱର୍ଥ ହିନ୍ଦୁ ଟେମ୍ପୁଲ୍ ସୋସାଇଟିର ଜଗନ୍ନାଥ ମୂର୍ତ୍ତି ସ୍ଥାପନା (୨୦୦୨)ରେ ପ୍ରମୁଖ ଭୂମିକା ନେଇଛନ୍ତି ।

ଓଡିଶାର କଳା ତଥା ଆର୍ଥିକ ବିକାଶ କାର୍ଯ୍ୟରେ ନିୟୋଜିତ ବିଭିନ୍ନ ଘରୋଇ ସଂସ୍ଥା ସହ ଓଡିଶା ବିକାଶ ଇନିସିଏଟିଭ୍, ଇଣ୍ଡିଆନ୍ ପର୍ଫର୍ମିଙ୍ଗ ଫାଉଣ୍ଡେସନ୍ ଭଳି ଅନୁଷ୍ଠାନ ଗୁଡିକ ସହ ପ୍ରତ୍ୟେକ୍ଷଭାବେ ଜଡିତ ।

୨୦୦୩ ମସିହାରେ “ସେଣ୍ଟର ଫର୍ ଓଡିଶା ପରଫର୍ମିଙ୍ଗ ଆର୍ଟ ଫର୍ ଆମେରିକାନ୍ସ’ (ସିଓପିଏଏ) ସ୍ଥାପନା ଲାଗି ସବୁମନ୍ତେ ସେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଛନ୍ତି । ଏହି ସଙ୍ଗଠନ ଜରିଆରେ ପଦ୍ମବିଭୂଷଣ ଗୁରୁ କେଳୁଚରଣ ମହାପାତ୍ର, ଅରୁଣା ମହାନ୍ତି, ମୀରା ଦାସ, ଉଦୟ ସେଠୀ ସମେତ ଅନ୍ୟମାନେ ଆମେରିକାରେ ଓଡିଶୀ ନୃତ୍ୟ ପରିବେଷଣ କରିଥିଲେ ।

ଓଡିଆ ସଙ୍ଗୀତଜ୍ଞମାନଙ୍କୁ ନେଇ ଅନେକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଆୟୋଜନ କରିଛନ୍ତି । ୧୯୯୮ ମସିହାରେ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କର ଓ ମହାପ୍ରସାଦ କର, ୨୦୦୧ରେ ସ୍ୱର୍ଗତ ଅକ୍ଷୟ ମହାନ୍ତି, ୧୯୯୮ରେ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କର ଏବଂ ୨୦୦୧ ଓ ୨୦୦୨ରେ ସୁଭାଷ ଦାସ, ଡା.ଦାମୋଦର ହୋତା, ୨୦୦୪ରେ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କର, ସିକନ୍ଦର ଆଲାମ୍ ଓ ନାଜିଆ ସୟିଦ୍ ପ୍ରମୁଖ ଆସିଥିଲେ ।

୨୦୦୪ ଟେକ୍ସାସର ଡଲାସରେ ଆୟୋଜିତ ୩୫ତମ ଓଏସ୍ଏ ସମ୍ମିଳନୀର ସେ ଆବାହକ ରହିଛନ୍ତି । ୨୦୦୧ମସିହାରେ ଓଏସ୍ଏ ପକ୍ଷରୁ କଳାଶ୍ରୀ ପୁରସ୍କାର ପାଇଛନ୍ତି । ୧୯୯୪-୯୬ ଓ ୨୦୦୩-୦୫ରେ ଓଏସ୍ଏ ସାଉଥ୍ୱେଷ୍ଟ ଚାପ୍ଟରର ପ୍ରତିନିଧିତ୍ୱ କରଛନ୍ତି । ୧୯୯୭ ମସିହାରେ ଟେକ୍ସାସର ହଷ୍ଟନ୍ଠାରେ ଆୟୋଜିତ ୨୮ତମ ଓଏସ୍ଏ ସମ୍ମିଳନୀ ସମୟରେ
ସାଂସ୍କୃତିକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମର ସଙ୍ଗଠକ ଦାୟିତ୍ୱ ମଧ୍ୟ ତୁଲାଇଛନ୍ତି ।

ଓଡିଶାର ବାତ୍ୟା ଏବଂ ଗୁଜୁରାଟର ଭୂମୀକମ୍ପ କ୍ଷତିଗ୍ରସ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପାଣ୍ଠି ଯୋଗାଡ ଲାଗି ସକ୍ରିୟ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିଥିବା ତ୍ରିପାଠୀ ବର୍ତ୍ତମାନ ନର୍ଥ ଟେକ୍ସାସ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଭାରତୀୟ ଛାତ୍ର ସଂଘର ପରାମର୍ଶଦାତା ଦାୟିତ୍ୱରେ ନେଇଛନ୍ତି ।

ଆପଣ ବର୍ତ୍ତମାନ ଓଏସ୍ଏର ସଭାପତି ଦାୟିତ୍ୱ ମୁଣ୍ଡାଇଛନ୍ତି । ଏହି ସଙ୍ଗଠନର ମାଧ୍ୟମରେ ଓଡିଶାର ବିକାଶ ଲାଗି କେଉଁ କାମକୁ ଆପଣ ପ୍ରାଥମିକତା ଦେବେ?
ଜଣକର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଅଗ୍ରାଧିକାର ଓ ଜଣେ ଓଡିଆଭାବରେ ଦାୟିତ୍ୱବୋଧ ତଥା ଓଡିଶା ସୋସାଇଟି ଅଫ୍ ଦି ଆମେରିକାନ୍ସ (ଓଏସ୍ଏ) ସଙ୍ଗଠନର ନୀତିନିୟମରେ ବହୁ ପାର୍ଥକ୍ୟ ରହିଛି । ଓଏସ୍ଏ ସମ୍ବିଧାନର ଦ୍ୱିତୀୟ ପରିଚ୍ଛେଦରେ ଏହାର ଲକ୍ଷ୍ୟ ସମ୍ପର୍କରେ ସବିଶେଷଭାବେ ଉଲ୍ଲେଖ ରହିଛି । ସେଥିମଧ୍ୟରୁ କେତେକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଷୟ ହେଲା,

(କ) ଓଡିଶା ପ୍ରତି ଆଗ୍ରହୀ ସମସ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ନେଇ ଏକ ଅଣ ରାଜନୈତିକ ଓ ଅଣ ଲାଭଦାୟୀ ସଂସ୍ଥା ଗଠନ କରିବା ।

(ଖ) ଓଡିଶାର ସଂସ୍କୃତି ପାଇଁ ଆଗ୍ରହ ଓ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ଦେବା ।

(ଗ) ଓଡିଶା ତଥା ଆମେରିକା/କାନଡା ମଧ୍ୟରେ ସୂଚନାର ବିନିମୟକୁ ସହଜ କରିବା ।

ଓଏସ୍ଏର କେତେକ କମିଟି ରହିଛି, ଅର୍ଥନୈତିକ ଉନ୍ନୟନ, ଓଡିଶା ପାଇଁ ଅର୍ଥନୈତିକ ଉନ୍ନୟନ ଓ ସମାଜ କଲ୍ୟାଣ ନାମରେ ପରିଚିତ ଏହି କମିଟି ଗୁଡିକ ନିରବଚ୍ଛିନ୍ନଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି ।

ଓଡିଶାର ବିକାଶ ଲାଗି ଓଏସ୍ଏ ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କୌଣସି ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ ଲକ୍ଷ୍ୟ ରଖି ନାହିଁ । ତେବେ ଉତ୍ତର ଆମେରିକାରେ ରହୁଥିବା ବହୁ ଓଡିଆ ଅଣ ଆନୁଷ୍ଠାନିକଭାବେ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟ ହାତକୁ ନେଇଛନ୍ତି । ଓଡିଶାର ଅର୍ଥନୈତିକ ଅଭିବୃଦ୍ଧି ଲାଗି ଓଏସ୍ଏ ଯେଭଳି କାର୍ଯ୍ୟ କରିବ ସେଥିପ୍ରତି ପ୍ରାଥମିକ ଦୃଷ୍ଟି ଦେବି ।

ଓଡିଶାର ଭାଗ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଲାଗି ଓଏସ୍ଏ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିପାରିବ ବୋଲି ଆପଣ ଭାବୁଛନ୍ତି କି ଏବଂ ଯଦି ହଁ ତାହା କେମିତି ସମ୍ଭବ ହେବ?

ଆମେରିକାରେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଚାରି ହଜାର ଓଡିଆ ପରିବାର ରହୁଛନ୍ତି । ଏମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ପରିବାର ଯଦି ବାର୍ଷିକ ୫ଶହ ଡଲାର ଟଙ୍କା ଓଡିଶାର ସାମାଜିକ-ଅର୍ଥନୈତିକ ଉନ୍ନୟନ ପ୍ରକଳ୍ପ ବାବଦକୁ ଦିଅନ୍ତି ତେବେ ଅନ୍ୟୁନ ୨କୋଟି ଟଙ୍କା ଅକ୍ଲେଶରେ ସଂଗୃହିତ ହୋଇପାରିବ ।

ଆମେରିକାରେ ଥିବା ଆନ୍ଧ୍ର, ମହାରାଷ୍ଟ୍ର, ଗୁଜୁରାଟ ଓ କେରଳ ଆଦି ରାଜ୍ୟର ପ୍ରବାସୀ ଭାରତୀୟମାନେ ଏହାଠୁ ଅଧିକ ଅର୍ଥ ଯୋଗାଡ କରିପାରିବେ । ୨୦୦୦-୦୧ ମସିହାର ଏକ ହିସାବ ଅନୁସାରେ ଓଡିଶାର ସାମାଜିକ ସେବା ଉଦ୍ୟୋଗରେ ବାର୍ଷିକ ସମୁଦାୟ ୧୦ ହଜାର ଏବଂ କ୍ୟାପିଟାଲ୍ ବ୍ୟୟ ଅନ୍ୟୁନ ୮ଶହ ୫୦ କୋଟି ଟଙ୍କା ।

ପ୍ରବାସୀ ଓଡିଆମାନଙ୍କ ଏହି ସାହାଯ୍ୟ ରାଶି ଅପେକ୍ଷାକୃତ କମ୍ ହେଲେ ହେଁ ରାଜ୍ୟର ବିକାଶ ଦିଗରେ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିବ ଏହା ନିଶ୍ଚିତ । ଓଡିଶାର ବିଭିନ୍ନ ଉନ୍ନୟନ ପ୍ରକଳ୍ପ ଲାଗି ପ୍ରବାସୀ ଓଡିଆମାନେ ଯଦି ସାମୁହିକଭାବେ ଏକ କୋଟି ଟଙ୍କା ସଂଗ୍ରହ କରନ୍ତି ତେବେ ଏହା ଦଶ କୋଟି ସଙ୍ଗେ ସମାନ ହେବ ।

ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ, ପ୍ରାଥମିକ ଶିକ୍ଷା, ଗ୍ରାମ୍ୟ କଲ୍ୟାଣ, ପରିମଳ ପ୍ରଭୃତି ବିଷୟ ଗୁଡିକ ଓଡିଶାର ବିକାଶ ନେଇ ଆଲୋଚନାର ପରିଧିକୁ ଆସିବାବେଳେ ଅଧିକାଂଶ ଲୋକ ଅପେକ୍ଷାକୃତ ଛୋଟ ଛୋଟ ସଙ୍ଗଠନ ଜରିଆରେ କାମ କରିବାକୁ ଆଗ୍ରହୀ ଥିବାର ମୁ ଅନୁଭବ କରିଛି ।

ଛୋଟ ସଙ୍ଗଠନ ଗୁଡିକ ଏଭଳି ପ୍ରକଳ୍ପ ପାଇଁ ଅଧିକ ମାତ୍ରାରେ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ହୋଇପାରିବ । କାରଣ ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟରେ ଭାବର ଉତ୍ତମ ଆଦାନ ପ୍ରଦାନ ହୋଇପାରିବ, ଜଣେ ଲୋକ ଅଧିକ ସକ୍ରିୟ ହୋଇ ନିଜର ଭୂମିକା ତୁଲାଇବ, ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟରେ ବିବାଦ କମିବ, ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଉଥିବା କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ସହଜ ଢଙ୍ଗରେ ନୀତି ନିୟମ ଗୁଡିକ ପ୍ରଣୟନ କରିପାରିବେ ଇତ୍ୟାଦି ଇତ୍ୟାଦି ।

ମୋଟାମୋଟି କହିବାକୁ ଗଲେ ଛୋଟ ସଙ୍ଗଠନ ଗୁଡିକର ବିବିଧ ପ୍ରଭାବ ରହିଛି ।

ଓଡିଶାର ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ଓ ପଛୁଆ ସମସ୍ୟାକୁ ଆପଣ କିଭଳି ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦେଖୁଛନ୍ତି?

ଓଡିଶାରେ ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ଭିତ୍ତିଭୂମୀର ଅଭାବ ରହିଛି । ସେଥିଯୋଗୁଁ ଏହାର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଉପଯୁକ୍ତ ଶିକ୍ଷା, ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସର୍ବୋପରି ଖାଦ୍ୟ ଭଳି ମୌଳିକ ବିଷୟ ଗୁଡିକ ଯୋଗାଇ ଦିଆଯାଇପାରୁନାହିଁ । ଉପରୋକ୍ତ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ସାଧାରଣ ଦ୍ରବ୍ୟର ଶ୍ରେଣୀଭୁକ୍ତ ଏବଂ ଏଗୁଡିକୁ ଯୋଗାଇ ଦେବା ସରକାରଙ୍କ ପ୍ରାଥମିକ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ହେବା ଉଚିତ ।

ସରକାର ବର୍ତ୍ତମାନ ରାଜ୍ୟ ବଜେଟର ଦରମା, ପେନସନ୍ ଓ ସୁଧ ଦେୟ ଦେବାକୁ ସକ୍ଷମ ହୋଇ ପାରୁନାହାନ୍ତି । ରାଜ୍ୟର ରାଜସ୍ୱ ସଂଗ୍ରହ ପରିମାଣ, ପୁଞ୍ଜି ଯୋଗାଡ କରିବାର କ୍ଷମତା ଦିନକୁ ଦିନ କମି ଯାଉଛି । ସରକାର କାର୍ଯ୍ୟତଃ ଉତ୍କଟ ଆର୍ଥିକ ସଂକଟର ସମ୍ମୁଖିନ ହେଉଛନ୍ତି ।

ଆପଣଙ୍କ ମତରେ କେଉଁ ନମୂନା , ଦୃଷ୍ଟିଭଙ୍ଗୀ ନିକଟ ଭବିଷ୍ୟତରେ ଓଡିଶାକୁ ଏକ ସମୃଦ୍ଧିଶାଳୀ ରାଜ୍ୟରେ ପରିଣତ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିପାରିବ?

ସୂତ୍ର ଭାରି ସରଳ । ପୁଞ୍ଜି ବିନିଯୋଗ ସମ୍ପଦ ସୃଷ୍ଟି କରେ । ଯେହେତୁ ଏହି ରାଜ୍ୟ ଆବଶ୍ୟକ ପୁଞ୍ଜି ସଂଗ୍ରହ କରିବାକୁ ଅକ୍ଷମ, ତେଣୁ ଆମେ ଅଧିକ ସଂଖ୍ୟକ ଘରୋଇ ପୁଞ୍ଜି ବିନିଯୋଗ ପ୍ରକ୍ରିୟାକୁ ଉତ୍ସାହିତ କରିବା ଜରୁରୀ । ବିନିଯୋଗକାରୀମାନେ ଯଦି ପ୍ରତିଯୋଗିତା ହାରରେ ନିଜର ପ୍ରାପ୍ୟ ପାଇବେ ତେବେ ରାଜ୍ୟକୁ ଘରୋଇ ପୁଞ୍ଜି ଆସିବାର ପଥ ସୁଗମ ହୋଇପାରିବ ।

ଓଡିଶାରେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଯେତେ ସବୁ ଶିଳ୍ପ ରହିଛି, ସେମାନଙ୍କ ଭିତରେ ପର୍ଯ୍ୟଟନ, ଖଣି ଏବଂ ମତ୍ସ୍ୟ ସମ୍ପଦରୁ ଅଧିକ ଅର୍ଥ ଉପାର୍ଜନ ହୋଇପାରିବ । ଏହି ସବୁ ଉଦ୍ୟୋଗକୁ ଅଧିକ ଘରୋଇ ପୁଞ୍ଜି ଆକୃଷ୍ଟ କରିବା ଲାଗି ଓଡିଶାକୁ ସବୁମନ୍ତେ ଉଦ୍ୟମ କରିବାକୁ ପଡିବ ।

ରାଜ୍ୟ ବାହାରର ବିନିଯୋଗକାରୀ ପାଇଁ ଉପରେ ଉଲ୍ଲେଖ ରହିଥିବା ଉଦ୍ୟୋଗ ଗୁଡିକୁ ଲାଭଦାୟକ କରିବା ନିମନ୍ତେ ମୌଳିକ ଭିତ୍ତିଭୂମୀ ସୁବିଧା ସକାଶେ ବିନିଯୋଗ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପ୍ରତି ଓଡିଶା ସରକାର ଆଗ୍ରହ ସୃଷ୍ଟି କରିପାରିଲେ ରାଜ୍ୟ ପାଇଁ ତାହା ବିନା ଦ୍ୱିଧାରେ ଅଧିକ ମଙ୍ଗଳକର ହେବ ।

ଘରୋଇ ପୁଞ୍ଜି ବିନିଯୋଗକାରୀମାନଙ୍କୁ ଆକୃଷ୍ଟ କରିବାରେ ବିଫଳ ହେଉଥିବାରୁ ଓଡିଶା ଦିନକୁ ଦିନ ଗରୀବ ହେବାରେ ଲାଗିଛି ।

କୌଣସି ପ୍ରବାସୀ ଭାରତୀୟ ନତୁବା ଆଗ୍ରହୀ ବ୍ୟକ୍ତି ବିଶେଷ ପ୍ରକଳ୍ପର ଭିତ୍ତିଭୂମୀ ବିକାଶ ପାଇଁ ଆଗ୍ରହ ପ୍ରକାଶ କଲେ ସରକାର ଓ ଏହାର ବିଭିନ୍ନ ଏଜେନ୍ସି ଗୁଡିକ ସ୍ଥାନୀୟ ସ୍ତରରେ ସେମାନଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ସାହାଯ୍ୟ ସହଯୋଗ କରିବା ଉଚିତ । ବିଶେଷକରି ଶିକ୍ଷା, ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ, ପରିମଳ, ପୃଷ୍ଟିକର ଏବଂ କ୍ଷୁଦ୍ର ଶିଳ୍ପ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏଥିପ୍ରତି ଅଗ୍ରାଧିକାର ଦେବାକୁ ହେବ ।

ଏମିତି କେତେକ ପ୍ରବାସୀ ଓ ସ୍ଥାନୀୟ ଶିଳ୍ପଦ୍ୟୋଗୀ ଅଛନ୍ତି ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ଓଡିଶାର ଘରୋଇ ଉଦ୍ୟୋଗରେ ପୁଞ୍ଜି ବିନିଯୋଗ ଲାଗି ଆକୃଷ୍ଟ କରାଯାଇପାରିବ । ଓଡିଶାରେ ଭିତ୍ତିଭୂମୀର ସୁଯୋଗ ନଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେମାନେ ଏହାର ପଦ୍ଧତି ସମ୍ପର୍କରେ ପୂର୍ବରୁ ଅବଗତ ଥିବାରୁ ଏହାର ଫାଇଦା ନେଇପାରିବେ ।

ଆଇଟି କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏହା କେତେକାଂଶରେ ସମ୍ଭବ ହୋଇଛି ଏବଂ କ୍ଷୁଦ୍ରକାୟ ହେଲେ ହେଁ କ୍ରମବର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଣୁ ବାୟୋଟେକ୍ ଉଦ୍ୟୋଗରେ ପ୍ରଭାବ କ୍ରମଶଃ ଦୃଶ୍ୟମାନ ହେଉଛି । ଏଭଳି ପୁଞ୍ଜି ବିନିଯୋଗ ବୃଦ୍ଧି କରିବା ପାଇଁ ସରକାରଙ୍କୁ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ
ଅନୁକୂଳ ନୀତି ପ୍ରଣୟନ କରିବାକୁ ହେବ ।

ବର୍ତ୍ତମାନର ରାଜ୍ୟ ରାଜନେତାମାନଙ୍କ ସମ୍ପର୍କରେ ଆପଣଙ୍କର କିଛି କହିବାର ଅଛି କି? ଓଡିଶାର ସାମ୍ପ୍ରତିକ ପରିସ୍ଥିତି ଲାଗି ଆପଣଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦାୟୀ କିଏ ?

ମୁଁ’ ଭାବୁଛି ଅଧିକାଂଶ ରାଜନେତା ରାଜ୍ୟର ସାମ୍ପ୍ରତିକ ପରିସ୍ଥିତି ସମ୍ପର୍କରେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ତୁଳନାରେ ଅଧିକ ଜାଣନ୍ତି । ଭିତ୍ତିଭୂମୀର ବିନିଯୋଗ ପାଇଁ ପୁଞ୍ଜି ବିନିଯୋଗ ଭଳି ଅଧିକ ପାଣ୍ଠିର ଆବଶ୍ୟକତା ପଡିଥାଏ । ତେବେ ଏହାର ପ୍ରତିଦାନ ଦୀର୍ଘକାଳୀନ ସୂତ୍ରରେ ମିଳିଥାଏ ।

ଉତ୍ତମ ଲୋକ ଏବଂ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ସମ୍ବଳ ଥିଲେ ସମାଜରେ ଯେ କୌଣସି ପାର୍ଥକ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି କରିବା ସମ୍ଭବପର ହୋଇପାରିବ । କାହାକୁ ଦାୟୀ କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ଆମେ ଉଦ୍ଧ୍ୱର୍କୁ ଉଠିବାର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି । ଲକ୍ଷ୍ୟ ହାସଲ ପାଇଁ ବିଭିନ୍ନ ଲୋକଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ଆସିବା ସହ ଆବଶ୍ୟକସ୍ଥଳେ ଯେ କୌଣସି ସାହାଯ୍ୟର ସଦ ବିନିଯୋଗ କରିବା ବାଞ୍ଛନୀୟ
ହେବ ।

ଆପଣ ଆଉ ଦୁଇ ବର୍ଷ ଅଫିସରେ ରହିବେ । କେତେକ ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ ବିକାଶ ପ୍ରକ୍ରିୟା ହାତକୁ ନେବା ଲାଗି ବର୍ତ୍ତମାନର ପ୍ରଶାସନ ଉପରେ ଆପଣ କିଭଳି ଚାପ ସୃଷ୍ଟି କରିବେ?

ଗୋଟିଏ ସରକାରକୁ ଗଣମାଧ୍ୟମ କିମ୍ବା ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଯୋଗସୂତ୍ର ମାଧ୍ୟମରେ ଆମେ ପ୍ରଭାବିତ କରିବା ଅସମ୍ଭବ ବ୍ୟପାର । ରାଜନୈତିକ ଚାପ ସୃଷ୍ଟି କରିବା ଲାଗି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିର କ୍ଷମତା ରହିବା ଦରକାର । ଅବଶ୍ୟ ଏହା ଦୁଇ ପ୍ରକାରର । ଗୋଟିଏ ମତଦାନ ଏବଂ ଦ୍ୱିତୀୟଟି ହେଲା ଅର୍ଥ ।

ଆମେରିକାର ଓଡିଆ ସମ୍ପ୍ରଦାୟକୁ ସାମୁହିକଭାବେ ପ୍ରଥମେ ଏହାକୁ ପ୍ରତିପାଦିତ କରିବାକୁ ହେବ । ସରକାରଙ୍କୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିବା ଲାଗି ନିଜ ହାତକୁ କ୍ଷମତା ଆଣିବା ପୂର୍ବରୁ ଏହି ସଙ୍ଗଠନ ଓଡିଶାର ଆର୍ଥିକ ପରିସ୍ଥିତିରେ ଆଖି ଦୃଶିଆ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆଣିବାକୁ ହେବ ।

ବର୍ତ୍ତମାନର ସରକାର ଓଡିଶାକୁ ଦେଶର ଇସ୍ପାତ ରାଜ୍ୟଭାବେ ଗଢି ତୋଳିବାକୁ ପ୍ରୟାସ କରୁଛନ୍ତି ଏବଂ ଏ
ସମ୍ପର୍କରେ ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ କଣ?

ରାଜ୍ୟର ଇସ୍ପାତ ଶିଳ୍ପକୁ ଆକସ୍ମିକଭାବେ ପୁଞ୍ଜି ବିନିଯୋଗର ପ୍ରସ୍ତାବମାନ ଆସିବା ବାସ୍ତବିକ ଅଭୂତପୂର୍ବ ଓ
ସ୍ୱାଗତଯୋଗ୍ୟ ମଧ୍ୟ ।

ଓଡିଶା ଏକାକୀ ବାର୍ଷିକ ୪୪ ନିୟୁତ ଟନ୍ ଇସ୍ପାତ ଉତ୍ପାଦନ କରିବାକୁ ଯୋଜନା କରୁଥିବା ଖବରକାଗଜରୁ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଛି । ବର୍ତ୍ତମାନ ଭାରତରେ ପ୍ରତିବର୍ଷ ୩୪ ନିୟୁତ ଟନ୍ ଇସ୍ପାତ ଉତ୍ପାଦିତ ହେଉଛି ଏବଂ ବିଶ୍ୱର ଇସ୍ପାତ ଉତ୍ପାଦନ ତାଲିକାରେ ଏହାର ନାମ ନବମ ସ୍ଥାନରେ ରହିଛି ।

ପ୍ରସ୍ତାବିତ ଇସ୍ପାତ କାରଖାନା କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷମ ହେଲେ ରାଜ୍ୟର ଅଭିବୃଦ୍ଧି ବ୍ୟାପକଭାବେ ହେବ ଏଥିରେ କୌଣସି ଦ୍ୱିଧା ନାହିଁ ।

ପ୍ରସ୍ତାବିତ କ୍ଷମତା ବୃଦ୍ଧି କାର୍ଯ୍ୟ ନିଶ୍ଚିତଭାବେ ଓଡିଶା ପାଇଁ ବୃହତ ଭିତ୍ତିଭୂମୀ ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜ ସୃଷ୍ଟି କରିବ । ଶିଳ୍ପ ସମ୍ପ୍ରସାରଣ ସହ ଏହି ପ୍ରସ୍ତାବକୁ ଯୋଜନା ବଦ୍ଧଭାବେ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ କରିବାକୁ ହେବ ।

ଏଭଳି ଏକ ଉଚ୍ଚ ଉତ୍ପାଦନକ୍ଷମ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଯୋଗୁଁ ଓଡିଶାର ଇସ୍ପାତ ଶିଳ୍ପକୁ ଅର୍ଥ ଏବଂ ମାନ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ବିଶ୍ୱର ଅଗ୍ରଣୀ ଇସ୍ପାତ ଉତ୍ପାଦନ ରାଷ୍ଟ୍ର ଚୀନ, ଆମେରିକା, ଜାପାନ ଏବଂ ଦକ୍ଷିଣ କୋରିଆସହି ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱିତାର ସମ୍ମୁଖିନ ହେବାକୁ ପଡିବ । କେବଳ ସେତିକି ନୁହେଁ ଲାଭପ୍ରଦ ହୋଇ ରହିବାସହ ବିଶ୍ୱ ବଜାରର ସମ୍ମୁଖିନ ହେବାକୁ ହେଲେ ପରିଚାଳନା କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ, ଶ୍ରମିକ
ସର୍ବୋପରି ବ୍ୟୁରୋକ୍ରାଟମାନେ ସେମାନଙ୍କ ମତିଗତିରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆଣିବାକୁ ହେବ ।

ଆନ୍ତର୍ଜାତିକ ପୁଞ୍ଜି ବିନିଯୋଗ ପ୍ରକ୍ରିୟାର ଭଲ ଗୁଣ ସାଙ୍ଗକୁ ମନ୍ଦ ଗୁଣ ମଧ୍ୟ ରହିଛି । ବଜାରରେ ସ୍ଥାଣୁ ଅବସ୍ଥା ସୃଷ୍ଟି ହେଲେ ପୁଞ୍ଜି ବିନିଯୋଗକାରୀମାନେ ନିଜ ନିଜର ପୁଞ୍ଜି ଫେରାଇ ନେବାର ଭୟ ରହିଛି । ୧୦ ବର୍ଷ ତଳେ ଓଡିଶାରେ ଏଭଳି ପରିସ୍ଥିତି ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିଲା ।

ଟାଟା ଷ୍ଟିଲ୍, ଲାର୍ସନ୍ ଆଣ୍ଡ ଟୁବ୍ରୋ, ସ୍ୱରାଜ ପଲ୍ ଏବଂ ଅନ୍ୟ କେତେକ ଇସ୍ପାତ କାରଖାନା ସ୍ଥାପନ ଲାଗି ଆଗ୍ରହ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ ହେଁ ପରବର୍ତ୍ତୀ ପରିସ୍ଥିତିରେ ହଠାତ୍ ନିରବତା ଅବଲମ୍ବନ କରିଥିଲେ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଓଡିଶାର ଇସ୍ପାତ ଉଦ୍ୟୋଗରେ ଅନୁକୂଳ ବାତାବରଣ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି ।

ଓଡିଶାର ଅନ୍ୟ କୌଣସି ବିଷୟରେ କିଛି କହିବାର ଅଛି କି?

ମୁଁ ଭାବୁଛି ଆମେ ଓଡିଆମାନେ ନିଜ ନିଜର ଶତ୍ରୁ । ଆମେ ସବୁ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ ଢାଞ୍ଚାରେ ପଡି ଯାଇଛୁ । ଓଡିଶାକୁ ପ୍ରଗତିପଥରେ ନେବାକୁ ହେଲେ ଆମକୁ ବହୁ ଶ୍ରମ ସ୍ୱୀକାର କରିବାକୁ ହେବ । ଆମ ଭିତରେ ରହିଥିବା ଅନ୍ତର୍ନିହିତ ଶକ୍ତି ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟି ଦେବାକୁ ହେବ ଏବଂ ସମସ୍ତେ ରାଜ୍ୟର ସ୍ୱାର୍ଥ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ସଭିଏଁ ମିଳିତଭାବେ ଆଗେଇ ଯିବାକୁ ହେବ ।

(ଓଡିଶା ଡଟ୍ କମ୍)

Exit mobile version