• Skip to primary navigation
  • Skip to main content
  • Skip to primary sidebar
  • ଯୋଗାଯୋଗ
  • ଆମ ସମ୍ପର୍କରେ
  • କପି ରାଇଟ
  • ଓଡିଆ ଶିକ୍ଷା
  • କ୍ୟାରିୟର
  • ବିଜ୍ଞାପନ ନିୟମ
  • ଲେଖକଙ୍କ ପାଇଁ
  • ଓଡିଶା ଡଟ୍ କମ ଘୋଷଣାନାମା
  • ଓଡିଆ ୱେବସାଇଟ
  • ଆମ ବିଜ୍ଞାପନଦାତା

Odisha.com

Connecting Odias

  • ପ୍ରବାସୀ ଓଡିଆ
    • ମନୋରଞ୍ଜନ
    • ଶିକ୍ଷା
    • ଖେଳ
    • ସାହିତ୍ୟ
  • ସାକ୍ଷାତକାର
  • ଅର୍ଥ-ବ୍ୟବସାୟ
  • ରାଜନୀତି
  • ଆମ ସମ୍ପର୍କରେ
    • ବିଜ୍ଞାପନ ନିୟମ
      • ଆମ ବିଜ୍ଞାପନଦାତା
      • ଲେଖକଙ୍କ ପାଇଁ
      • ଚିଠିପତ୍ର
      • ଯୋଗାଯୋଗ
  • ଆମ ରୋସେଇ ଘରୁ

ପ୍ରଗତି

(ତୃତୀୟ ନୟନ: ପ୍ରଶାନ୍ତ ପଟ୍ଟନାୟକ) ପ୍ରଗତି, ସନ୍ତୁଷ୍ଟି ଓ ଭିକ୍ଷା ବୃତ୍ତି

May 11, 2015 by News Bureau Leave a Comment

ତୃତୀୟ ନୟନ

ପ୍ରଶାନ୍ତ ପଟ୍ଟନାୟକ

ନବୀନ ସରକାର ଶାସନ କ୍ଷମତାକୁ ଆସିବା ପରଠାରୁ ବିଗତ ୧୪ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ରାଜ୍ୟର ସର୍ବାଙ୍ଗୀନ ଉନ୍ନତି ପାଇଁ ବହୁ ବଳିଷ୍ଠ ପଦକ୍ଷେପ ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି ବୋଲି ରାଜ୍ୟ ସରକାର ଏବଂ ଶାସକ ବିଜୁ ଜନତା ଦଳ ତରଫରୁ ବିଭିନ୍ନ ଗଣମାଧ୍ୟମରେ ବ୍ୟୟବହୁଳ ପ୍ରଚାର ଜାରି ରହିଛି ।

Prasanta-Closeupରାଜ୍ୟରୁ ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ଦୂରୀକରଣ ନିମନ୍ତେ ତାଙ୍କ ସରକାରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଗୃହୀତ ବିଭିନ୍ନ ପଦକ୍ଷେପ ମଧ୍ୟରୁ ଖାଦ୍ୟ ସୁରକ୍ଷା ଯୋଜନା ରାଜ୍ୟର ସର୍ବାଧିକ ଲୋକଙ୍କୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିଛି ବୋଲି ଦାବି କରାଯିବା ସହ କିଲୋପ୍ରତି ଏକ ଟଙ୍କା ମୂଲ୍ୟରେ ଚାଉଳ ଯୋଗାଇ ସରକାର ଜନସାଧାରଣଙ୍କୁ ବିଶେଷ ଭାବରେ ଉପକୃତ କରିଥିବା ଦାବି କରାଯାଉଛି ।

ସରକାରୀ କଳ ଓ ସରକାରୀ ଦଳ ତରଫରୁ କୁହାଯାଉଛି ଯେ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ଯୁଗାନ୍ତକାରୀ ନିଷ୍ପତ୍ତି ଫଳରେ ରାଜ୍ୟରେ ୩୭ ଲକ୍ଷ ବିପିଏଲ୍‍ ପରିବାର, ୧୨ ଲକ୍ଷ ୫୩ ହଜାର ଅନ୍ତ୍ୟୋଦୟ ଅନ୍ନ ଯୋଜନା ହିତାଧିକାରୀ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ୮ଟି କେବିକେ ଜିଲ୍ଲାର ୫ ଲକ୍ଷ ୩୨ ହଜାର ଏପିଏଲ୍‍ ପରିବାର୧ ଫେବୃୟାରୀ ୨୦୧୩ ଠାରୁ କିଲୋପ୍ରତି ୧ ଟଙ୍କା ହିସାବରେ ମାସକୁ ୨୫ କେଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚାଉଳ ପାଇବା ଯୋଗୁଁ ଏହି ପରିବାରଗୁଡିକର ଖାଦ୍ୟ ନିରାପତ୍ତା ନିଶ୍ଚିତ ହୋଇଛି।

ଏହି ଯୋଜନାର ଲାଭ ପାଉଥିବା ଅନ୍ୟମାନେ ହେଲେ ଆଦିବାସୀ ଛାତ୍ରାବସାରେ ରହି ପାଠ ପଢ଼ୁଥିବା ୪ ଲକ୍ଷ ୧୫ ହଜାର ଅନୁସୂଚିତ ଜାତି ଏବଂ ଜନଜାତି ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀ, ୭୭ ହଜାର ଭିନ୍ନକ୍ଷମ, କନ୍ଧମାଳ ଦଙ୍ଗାଗ୍ରସ୍ତ ୨୪ ହଜାର ଏପିଏଲ୍‍ ପରିବାର ଏବଂ ଅଲିଭ୍‍ ରିଡ୍‍ଲେ ସଂରକ୍ଷଣ ଦ୍ୱାରା କ୍ଷତିଗ୍ରସ୍ତ ୧୦ ହଜାର ୧୩୩ ପରିବାର ।

କେବଳ ଏତିକି ନୁହେଁ ରାଜ୍ୟର ବିଭିନ୍ନ ବର୍ଗର ଜନସାଧାରଣଙ୍କୁ ଉପକୃତ ବା ସନ୍ତୁଷ୍ଟିକରଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ରାଜ୍ୟ ସରକାର ବହୁ ପଦକ୍ଷେପ ନେଇଛନ୍ତି । ସେଗୁଡିକ ମଧ୍ୟରେ ଛତା, କମ୍ବଳ, ଚପଲ ବଣ୍ଟନଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କୁ ସାଇକେଲ୍‍ ଓ ଲ୍ୟାପ୍‍ଟପ୍‍ ବଣ୍ଟନ ପ୍ରଭୃତି ପଦକ୍ଷେପ ଅର୍ନ୍ତଭୂକ୍ତ ।

ସରକାରଙ୍କ ଏହି ଯୋଜନାରେ ଉପକୃତ ହେଉଥିବା ଲୋକମାନେ ନବୀନଙ୍କ ପ୍ରତି ଅକୁଣ୍ଠ କୃତଜ୍ଞତା ଜଣାଇବା ପାଇଁ ଗତ ସାଧାରଣ ନିର୍ବାଚନରେ ସରକାରୀ ଦଳର ରେକର୍ଡ ସଂଖ୍ୟକ ୧୧୭ ଜଣ ବିଧାୟକ ଏବଂ ୨୦ ଜଣ ଲୋକସଭା ସଦସ୍ୟଙ୍କୁ ନିର୍ବାଚିତ କରିଛନ୍ତି ।

ନବୀନଙ୍କର ଏହି ସନ୍ତୁଷ୍ଟିକରଣ ରାଜନୀତି ରାଜ୍ୟ ବା ଜନସାଧାରଣଙ୍କର ବାସ୍ତବ ଉନ୍ନତି କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ସେମାନଙ୍କ ମନରୁ ‘ଆତ୍ମ ନିର୍ଭରଶୀଳତା’କୁ ନିର୍ବାସିତ କରି ସେମାନଙ୍କୁ ଏକପ୍ରକାର ‘ଭିକାରୀ’ରେ ପରିଣତ କରିବା ସହ ରାଜ୍ୟର ଆର୍ଥିକ ସ୍ଥିତିକୁ ଦୁର୍ବଳ କରିବାରେ ଲାଗି ପଡିଛି ।

ସରକାରଙ୍କ ଏଭଳି ନୀତି ସମ୍ପର୍କରେ ସରକାରୀ ଦଳ ଓ ସରକାରୀ କଳରୁ ଫାଇଦା ଉଠାଉଥିବା ରାଜନୈତିକ ବ୍ୟକ୍ତି, ଅମଲାତନ୍ତ୍ରୀ, ଗଣମାଧ୍ୟମ ଓ ତଥାକଥିତ ବୁଦ୍ଧିଜୀବୀମାନେ ପ୍ରଶଂସାରେ ଶତମୁଖ ହୋଇଉଠୁଥିବା ସ୍ଥଳେ ଏଭଳି ସନ୍ତୁଷ୍ଟିକରଣ ନୀତି ଓଡିଶାକୁ କେତେଦୂର ପ୍ରଗତି ପଥରେ ଆଗେଇ ନେବ ଏବଂ ଓଡିଆ ଜାତିର ସ୍ୱାଭିମାନକୁ କେତେଦୂର ସମୃଦ୍ଧ କରିବ ସେ ସମ୍ପର୍କରେ ଉଚିତ୍‍ ମୂଲ୍ୟାୟନ କରିବା ଦିଗରେ କୌଣସି ରାଜନୈତିଜ୍ଞ, ଅର୍ଥନୈତିଜ୍ଞ, ସମାଜନୀତିଜ୍ଞ ଚିନ୍ତା କରୁଥିବା ଭଳି ମନେ ହେଉନାହିଁ ।

ବିରୋଧୀ ରାଜନୈତିକ ଦଳମାନେ କେବଳ ରାଜନୈତିକ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ ନବୀନଙ୍କ ପଦକ୍ଷେପକୁ ‘ମୃଦୁ ବିରୋଧ’ କରୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଏ ସମ୍ପର୍କରେ ଯେଭଳି ଭାବରେ ଜନସେଚତନତା ସୃଷ୍ଟି କରିବା ପାଇଁ ଉଦ୍ୟମ କରାଯିବା କଥା ତାହା କରୁନାହାନ୍ତି ।

ଗଣତନ୍ତ୍ରର ଚତୁର୍ଥ ସ୍ତମ୍ଭ ଭାବରେ ପରିଚିତ ରାଜ୍ୟ ଏବଂ ଜାତୀୟସ୍ତରର ଗଣମାଧ୍ୟମଗୁଡିକ ନବୀନ ସରକାରଙ୍କ ପଦକ୍ଷେପର ଉଚିତ୍‍ ମୂଲ୍ୟାୟନ କରିବା ଦିଗରେ ପଦକ୍ଷେପ ନେବା ସହ ଜନସଚେତନତା ସୃଷ୍ଟି ପାଇଁ ଉଦ୍ୟମ କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ‘ବିଜ୍ଞାପନ’ ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଅନୁକମ୍ପା ବଳରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୋଇ କେବଳ ନିରବ ରହୁନାହାନ୍ତି ନବୀନଙ୍କ ପଦକ୍ଷେପର ଭୂୟସୀ ପ୍ରଶଂସା କରି ତାଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହିତ କରି ଚାଲିଛନ୍ତି ।

ସବୁ ବର୍ଗର ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବା ପାଇଁ ନବୀନ ସରକାର ଯେଉଁ ଭଳି ପଦକ୍ଷେପ ନେଉଛନ୍ତି ତାହା ଫଳରେ ଓଡିଶାର ଆର୍ଥିକ ମେରୁଦଣ୍ଡ ଦୁର୍ବଳ ହୋଇପଡିବା ସହ ଓଡିଶାର ଜନସାଧାରଣଙ୍କର ଆର୍ଥିକ ଓ ନୈତିକ ମେରୁଦଣ୍ଡ ମଧ୍ୟ ଦୁର୍ବଳ ହେବାରେ ଲାଗିଛି ଏଥିରେ ସଂଦେହ ନାହିଁ ।

କାରଣ କେବଳ ଖାଦ୍ୟ ନିରାପତ୍ତା କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ଯୋଗାଇ ଦିଆଯାଉଥିବା ଚାଉଳକୁ ବାଦ୍‍ ଦେଲେ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସମସ୍ତ ସନ୍ତୁଷ୍ଟିକରଣ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଙ୍କ ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଶ୍ରମିକ ଓ ବୟସ୍କ ଏବଂ ଅସହାୟ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଯୋଗାଇ ଦିଆଯାଉଥିବା ହଜାର ହଜାର କୋଟି ଟଙ୍କା ମୂଲ୍ୟର ପଦାର୍ଥଗୁଡିକ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ହେଲେ ପଦାର୍ଥ ଓଡିଶାରେ ଉତ୍ପାଦିତ ହେଉନାହିଁ ।

ଅଧିକାଂଶ ପଦାର୍ଥ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ପ୍ରଦେଶରୁ ଆମଦାନୀ କରାଯାଉଥିବାହେତୁ ଏ ସବୁର ଦାୟିତ୍ୱରେ ଥିବା ଅମଲାତନ୍ତ୍ରୀ ଓ ରାଜନେତାମାନେ ଏଥିରୁ ପ୍ରଭୃତ ଆର୍ଥିକ ଫାଇଦା ଉଠାଇବା ଅଭିଯୋଗ ହେଉଛି । ମଧ୍ୟାହ୍ନ ଭୋଜନ ପାଇଁ ଯୋଗାଇ ଦିଆଯାଉଥିବା ନିମ୍ନମାନର ଡାଲି କାରବାରରେ ହୋଇଥିବା କୋଟି କୋଟି ଟଙ୍କାର ଦୁର୍ନୀତି ବିଷୟ ପଦାରେ ପଡିବା ପରେ ବିଭାଗୀୟ ମନ୍ତ୍ରୀ ଶ୍ରୀମତୀ ପ୍ରମିଳା ମଲ୍ଲିକ ଇସ୍ତଫା ଦେବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଏହି ଦୁର୍ନୀତିରେ କୌଣସି ଅମଲାତନ୍ତ୍ରୀ ଏବଂ ଅସାଧୁ ବ୍ୟବସାୟୀ ଅଦ୍ୟାବଧି ଦଣ୍ଡିତ ହୋଇଥିବା ବିଷୟ କାହାରିକୁ ଜଣାନାହିଁ ।

ପ୍ରାଥମିକ ଶିକ୍ଷାଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଉଚ୍ଚ ମାଧ୍ୟମିକ ଶିକ୍ଷା ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କୁ ଯୋଗାଇ ଦିଆଯାଉଥିବା ପୋଷାକଗୁଡିକ ନିମନ୍ତେ ବ୍ୟବହୃତ କନା ଓଡିଶାରେ ଉତ୍ପାଦିତ ନହୋଇ ବାହାରୁ ଆମଦାନୀ ହେଉଥିବା ବିଷୟ କାହାରିକୁ ଅଜଣା ନାହିଁ ।

ଶ୍ରୀ ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ଏସିଆର ଅନ୍ୟତମ ସୁନାମଧନ୍ୟ ଲୁଗା କାରଖାନା ବନ୍ଦ ହୋଇପଡିଥିବା ଏବଂ ରାଜ୍ୟରେ ଆଉ କୌଣସି ଲୁଗା କାରଖାନା ନଥିବା ଯୋଗୁଁ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କୁ ଯୋଗାଇ ଦିଆଯାଉଥିବା ଶହ ଶହ କୋଟି ଟଙ୍କା ମୂଲ୍ୟର ପୋଷାକ କିଣାରୁ ଅଣଓଡିଆ ଶିଳ୍ପପତି ଓ ବ୍ୟବସାୟୀମାନେ ଲାଭବାନ ହେଉଛନ୍ତି କେବଳ ।

ଅପରପକ୍ଷରେ ରାଜ୍ୟରେ ଥିବା ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ହସ୍ତତନ୍ତ ବୁଣାକାର କଞ୍ଚାମାଲ, ଭିତ୍ତିଭୂମି ଏବଂ ବିକ୍ରି କରିବା ନିମନ୍ତେ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ସୁଯୋଗରୁ ବଞ୍ଚିତ ହୋଇ ଅନାହାର ଓ ଅର୍ଦ୍ଧାହାରରେ କାଳାତିପାତ କରୁଥିବା ସମ୍ପର୍କରେ ସରକାର ଅବଗତ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଏହି ପରିସ୍ଥିତିକୁ ସୁଧାରିବା ପାଇଁ କୌଣସି ପଦକ୍ଷେପ ନେଉନାହାନ୍ତି ।

ଯଦି ସରକାର ସମସ୍ତ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କୁ ହସ୍ତତନ୍ତ ପ୍ରସ୍ତୁତ ୟୁନିଫର୍ମ ପିନ୍ଧିବା ବାଧ୍ୟତାମୂଳକ କରିଥାନ୍ତେ ତେବେ ରାଜ୍ୟର ହସ୍ତତନ୍ତ ଶିଳ୍ପ ସମୃଦ୍ଧ ହେବା ସହ ନିଜ ରାଜ୍ୟ ତିଆରି କନାରେ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧୁଥିବାରୁ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କ ସ୍ୱାଭିମାନ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥାନ୍ତା ।

ଠିକ୍‍ ସେହିଭଳି ଅଙ୍ଗନବାଡି ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଶିକ୍ଷାକର୍ମୀ, ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟକର୍ମୀ ଏବଂ ଶିକ୍ଷୟତ୍ରୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଓଡିଶା ବୁଣାକାରମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରସ୍ତୁତ ଶାଢ଼ି ପିନ୍ଧିବା ଯଦି ବାଧ୍ୟତାମୂଳକ କରାଯାଇଥାନ୍ତା ତେବେ ଓଡିଶାରେ ବୟନଶିଳ୍ପ ସମୃଦ୍ଧ ହେବା ସହ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ବୁଣାକାର ଆତ୍ମନିଯୁକ୍ତି ପାଇବାର ସୁଯୋଗ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥାନ୍ତା ଯାହାକି ପରୋକ୍ଷ ଓ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଭାବରେ ରାଜ୍ୟର ଅର୍ଥନୀତିକୁ କେତେକାଂଶରେ ସମୃଦ୍ଧ କରିପାରିଥାନ୍ତା ।

ସେଇଭଳି ଛାତ୍ରଛାତୀମାନଙ୍କୁ ଯୋଗାଇ ଦେଉଥିବା ସାଇକେଲ୍‍ ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଲ୍ୟାପ୍‍ଟପ୍‍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସାମଗ୍ରୀଗୁଡିକ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ହେଲେ ଓଡିଶାରେ ଉତ୍ପାଦିତ ହେଉନାହିଁ ଏବଂ ପ୍ରତିଟି ସାମଗ୍ରୀ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ପ୍ରଦେଶରୁ ଆମଦାନୀ କରାଯାଇ ବାହାରର ବ୍ୟବସାୟୀ ଓ ଶିଳ୍ପପତିମାନଙ୍କୁ ପୃଷ୍ଠପୋଷକତା କରାଯାଉଛି ।

ତାହା କରାନଯାଇ ଯଦି କେବଳ ଓଡିଶାରେ ଉତ୍ପାଦିତ ସାମଗ୍ରୀମାନ ସରକାରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଉପକୃତ ହେଉଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କୁ ବଣ୍ଟନ କରାଯିବା ଲାଗି ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନୀତିଗତ ଭାବରେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥାନ୍ତେ ତେବେ ବିଗତ ୧୪ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ଓଡିଶାରେ ଏକାଧିକ ସାଇକେଲ୍‍ କାରଖାନା, ପୋଷାକ କାରଖାନା, ଛତା, ଯୋତା ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ କାରଖାନା ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ହୋଇ ହଜାର ହଜାର ନିଯୁକ୍ତି ସୁଯୋଗ ସୃଷ୍ଟି କରିପାରିଥାନ୍ତା ।

ଏ ବାବଦରେ ବାହାରକୁ ଯାଉଥିବା ହଜାର ହଜାର କୋଟି ଟଙ୍କା ରାଜ୍ୟରେ ବିନିଯୋଗ ହୋଇ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ଆର୍ଥିକ ସ୍ଥିତିକୁ ସୁଦୃଢ଼ କରିବାରେ ସହାୟକ ହୋଇଥାନ୍ତା ନିଶ୍ଚୟ । ଏ ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ଗୋଟିଏ ଉଦାହରଣ ଦେବା ଆଦୌ ଅପ୍ରସିଙ୍ଗକ ହେବନାହିଁ ।

ତାମିଲ୍‍ନାଡୁର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ସୁଶ୍ରୀ ଜୟଲଳିତା ତାଙ୍କ ରାଜ୍ୟର ଭୋଟ୍‍ଦାତାମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିବା ପାଇଁ ବହୁ ପ୍ରକାର ସନ୍ତୁଷ୍ଟିକରଣ ପଦକ୍ଷେପ ନେଉଥିବା କାହାରିକୁ ଅଛପା ନାହିଁ । ମହିଳାମାନଙ୍କ ପାଇଁ ମିକ୍ସର୍‍ ଗ୍ରାଇଣ୍ଡର୍‍ ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଅବିବାହିତାମାନଙ୍କୁ ବିବାହ ସମୟରେ ‘ମଙ୍ଗଳସୂତ୍ର’ ଦେବା ଲାଗି ତାଙ୍କ ସରକାର ପଦକ୍ଷେପ ନେଉଛି ।

ମାତ୍ର ସୁଶ୍ରୀ ଜୟଲଳିତା କଠୋର ଭାବରେ ନିୟମ କରିଛନ୍ତି ଯେ କେବଳ ରାଜ୍ୟରେ ଉତ୍ପାଦିତ ମିକ୍ସର ଗ୍ରାଇଣ୍ଡର୍‍ ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ବିଭିନ୍ନ ଯନ୍ତ୍ରପାତି ହିଁ ଉପଭୋକ୍ତାମାନଙ୍କୁ ଯୋଗାଇ ଦିଆଯିବ । ଫଳରେ ତାମିଲ୍‍ନାଡୁରେ ହିଁ ଅନେକଗୁଡିଏ ଶିଳ୍ପାନୁଷ୍ଠାନ ସେହି ସବୁ ଯନ୍ତ୍ରପାତି ଉତ୍ପାଦନ କରି ବହୁ ସଂଖ୍ୟକ ବେକାରଙ୍କୁ ନିଯୁକ୍ତି ଦେବାର ସୁଯୋଗ ସୃଷ୍ଟି କରିବା ସହ ରାଜ୍ୟର ଅର୍ଥନୀତିକୁ ସୁଦୃଢ଼ କରୁଛନ୍ତି ।

ଦୁଃଖର କଥା ଯେ ରାଜ୍ୟରେ ସର୍ବାଧିକ ବିଦେଶୀ ପୁଞ୍ଜି ବିନିଯୋଗ କରି ଜଗତ୍‍ସିଂହପୁର ଜିଲ୍ଲାର ଢ଼ିଙ୍କିଆ ଠାରେ ଦକ୍ଷିଣ କୋରିଆର ‘ପସ୍କୋ’ ଇସ୍ପାତ କାରଖାନା ପ୍ରତିଷ୍ଠା ନିମନ୍ତେ ହଜାର ହଜାର ଏକର ଚାଷ ଜମି, ଜନବସତି, ଜଙ୍ଗଲ ଜମି ଅଧିଗ୍ରହଣ ଲାଗି ଦୀର୍ଘ ୧୦ ବର୍ଷ ଧରି ଉଦ୍ୟମ କରି ସଫଳ ହୋଇପାରିନଥିବା ସ୍ଥଳେ ଏ ବାବଦରେ ସରକାରଙ୍କର ଯେତିକି ଅର୍ଥ, ସମୟ ଓ ଜନବଳର ଅପଚୟ ଘଟିଛି ତା’ଠାରୁ ଯଥେଷ୍ଟକମ୍‍ ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ରାଜ୍ୟରେ ଅଧିକ ସଂଖ୍ୟକ ଲୋକଙ୍କୁ ନିଯୁକ୍ତି ସୁଯୋଗ ସୃଷ୍ଟି କରାଯାଇପାରିଥାନ୍ତା ଏବଂ ରାଜ୍ୟ ତଥା ଦେଶର ପ୍ରାକୃତିକ ସମ୍ପଦ, ଖଣିଜ ସମ୍ପଦ ପୂର୍ବଭଳି ଅକ୍ଷତ ଅବସ୍ଥାରେ ରହିପାରିଥାନ୍ତା ।

ଏଥିପାଇଁ କୌଣସି ହିଂସାକାଣ୍ଡ ବା ପ୍ରାଣପାତର ଅବକାଶ ଆଦୌ ନଥାନ୍ତା । ରାଜ୍ୟରେ ବିଭିନ୍ନ ବର୍ଗକୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବା ପାଇଁ ରାଜକୋଷରୁ ହଜାର ହଜାର କୋଟି ଟଙ୍କା ବ୍ୟୟ ବା ଅପବ୍ୟୟ କରି ନବୀନ ସରକାର ବହୁ ପଦକ୍ଷେପ ନେବା ଲାଗି ଉଦ୍ୟମ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ରାଜ୍ୟବାସୀଙ୍କୁ ସର୍ବନିମ୍ନ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟସେବା, ଶିକ୍ଷା ଓ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ବାସଗୃହ ଯୋଗାଇ ଦେବା ଦିଗରେ ଅଦ୍ୟାବଧି ସଫଳ ପଦକ୍ଷେପ ନେଇପାରିନାହାନ୍ତି ।

ସହରାଞ୍ଚଳଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ଗ୍ରାମାଞ୍ଚଳମାନଙ୍କରେ ସରକାରୀ ଡାକ୍ତରଖାନାମାନଙ୍କରେ ଶହ ଶହ ଡାକ୍ତର ଓ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟସେବାକର୍ମୀଙ୍କ ସ୍ଥାନ ବର୍ଷ ବର୍ଷ ଧରି ଖାଲି ପଡିଛି । ଦୂର୍ଗମ ଆଦିବାସୀ ଅଞ୍ଚଳର ଅବସ୍ଥା ଅଧିକ ଶୋଚନୀୟ ।

ଶିକ୍ଷା ଓ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ବିଭାଗରେ ହଜାର ହଜାର ସଂଖ୍ୟକ ସରକାରୀ ପଦବୀ ଖାଲି ପଡିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସରକାର ଠିକାରେ ନିଯୁକ୍ତି ଦେବା ସହ ସମାନ କାମ ପାଇଁ ସମାନ ପାରିଶ୍ରମିକର ବ୍ୟବସ୍ଥା ନକରି ବ୍ୟାପକ ପାତରଅନ୍ତର ନୀତି ଅବଲମ୍ବନ କରୁଥିବାରୁ କର୍ମଚାରୀ ତଥା ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅସନ୍ତୋଷ ବଢ଼ି ଚାଲିଛି ।

ସବୁଠାରୁ ଦୁଃଖର କଥା ଯେ ସରକାରୀ ଦଳ ଓ ସରକାରୀ କଳରୁ ପ୍ରଭୃତ ଫାଇଦା ଉଠାଇଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ରାଜ୍ୟବାସୀଙ୍କ ସୁଖ ସୁବିଧା ଓ ଉନ୍ନତି ଲାଗି ଚିନ୍ତିତ ବା ଚେଷ୍ଟିତ ହେବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଅଥବା ଗୋଷ୍ଠୀଗତ ସୁବିଧା ଲାଗି ଅଧିକ ତତ୍ପରତା ପ୍ରକାଶ କରୁଥିବାରୁ ସମସ୍ତ ସମ୍ପଦ ସତ୍ତ୍ୱେ ମଧ୍ୟ ଓଡିଶା ଏକ ପଛୁଆ ରାଜ୍ୟ ହୋଇପଡିରହିଛି ।

ରାଜ୍ୟବାସୀ ଭିକ୍ଷୁକ ମନବୃତ୍ତି ନେଇ ସରକାରଙ୍କ ପାଖରେ ଅନୁଦାନ ପାଇଁ ହାତପାତି ରହିଛନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କୁ ଆତ୍ମନିର୍ଭରଶୀଳ କରି ସମ୍ମାନ ସହ ବଞ୍ଚିବାର ଅଧିକାର ଦେବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ଗର୍ଭସ୍ଥ ଶିଶୁ ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ଶବ ସଂସ୍କାର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସବୁସ୍ତରରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ଅନୁଦାନ ଯୋଗାଇ ଦେବାର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଥିବାରୁ ନବୀନ ସରକାର ଗର୍ବର ସହ ତାହା ପ୍ରଚାର କରି ଚାଲିଛନ୍ତି ଏବଂ ଓଡିଆ ଜାତି ଭିକ୍ଷା ଥାଳି ଧରି ଗର୍ବ ଅନୁଭବ କରୁଛନ୍ତି ।

ପ୍ରଶାନ୍ତ ପଟ୍ଟନାୟକ
ଆସୋସିଏଟେଡ୍‍ ମିଡିଆ
କ୍ୱାଟର୍‍ ନଂ ୫.ଆର୍‍.ଏଫ୍‍/୫, ୟୁନିଟ୍‍ -୩
ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀ ମାର୍ଗ,
ଭୁବନେଶ୍ୱର – ୭୫୧୦୦୧
ଫୋନ୍‍-୯୪୩୭୦୦୫୧୧୮

 

(ଓଡ଼ିଶା ଡ଼ଟ୍ କମରେ ପ୍ରକାଶିତ ଲେଖା/ରିପୋର୍ଟ ଓ ସ୍ତମ୍ଭ ଲେଖକ/ଲେଖିକାଙ୍କର ନିଜସ୍ୱ ମତ ) ଓଡିଶା ଡଟ୍ କମ ଘୋଷଣାନାମା

News Bureau
News Bureau

Filed Under: ତୃତୀୟ ନୟନ Tagged With: ତୃତୀୟ ନୟନ, ନବୀନ, ପ୍ରଗତି, ପ୍ରଶାନ୍ତ ପଟ୍ଟନାୟକ, ଭିକ୍ଷାବୃତ୍ତି

ରିସ୍କ ନନେଲେ ପ୍ରଗତି ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ

June 3, 2005 by ନିଉଜ ଡେସ୍କ Leave a Comment

ଆମେରିକା, ଜୁନ୍ ୩ (ଓଡିଶା ଡଟ୍ କମ୍), ଆମେରିକାର ମିଚିଗାନ୍ ସହରତଳି ଫାର୍ମିଙ୍ଗଟନ୍ ହିଲ୍ସ ରେ ରହୁଥିବା ଓଡିଶାର କେନ୍ଦୁଝର ଜିଲ୍ଲାର ବୈଲୋଚନ ବେହେରା

ବୈଲୋଚନ ବେହେରା । ଓଡିଶାର କେନ୍ଦୁଝର ଜିଲ୍ଲାରେ ଜନ୍ମ । ପତ୍ନୀ ଓ ଦୁଇ ସନ୍ତାନଙ୍କ ସହ ବର୍ତ୍ତମାନ ଆମେରିକାର ମିଚିଗାନ୍ ସହରତଳି ଫାର୍ମିଙ୍ଗଟନ୍ ହିଲ୍ସ ଇଲାକାରେ ରହୁଛନ୍ତି । ଫାର୍ମିଙ୍ଗଟନ୍ ହିଲ୍ସ ଅଞ୍ଚଳରେ ସମୁଦାୟ ୫ ନିୟୁତ ଜନସାଧାରଣ ବସବାସ କରନ୍ତି । ଏଥିମଧ୍ୟରୁ ଓଡିଆ ପରିବାରଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ଅନ୍ୟୁନ ଏକ ଶହ ।

ରାଉରକେଲାର ଆର୍ଇସିରୁ (ସମ୍ବଲପୁର ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଅଧିନ) ଇଲେକ୍ଟ୍ରିକାଲ୍ ଇଂଜିନିୟରିଂରେ ସ୍ନାତକ ଡିଗ୍ରୀ ଏବଂ ଆମେରିକାର ୱାନେ ଷ୍ଟେଟ୍ ୟୁନିଭରସିଟିରୁ କମ୍ପ୍ୟୁଟର ଇଂଜିନିୟରିଂରେ ମାଷ୍ଟର ଡିଗ୍ରୀ ହାସଲ କରିଛନ୍ତି ।

୨୫ ବର୍ଷ ତଳେ, ଅର୍ଥାତ ୧୯୮୦ ମସିହା ଡିସେମ୍ବର ମାସରେ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ପାଇଁ ଓଡିଶା ଛାଡିଥିବା ବେହେରା ଆମେରିକାରେ ୧୯୯୬ ଏପ୍ରିଲ ରେ ଆରମ୍ଭ କରିଛନ୍ତି ସିଷ୍ଟମ୍ ଟେକନୋଲଜି ଇଣ୍ଟରନ୍ୟାସ୍ନାଲ୍ (ଏସ୍ଟିଆଇ) ନାମକ ଏକ ସୂଚନା ଓ ପ୍ରଯୁକ୍ତି କମ୍ପାନୀ ।

ବାର୍ଷିକ ହାରାହାରି ୩୦ କୋଟି ଟଙ୍କା ବ୍ୟବସାୟ କରୁଥିବା ଏହି କମ୍ପାନୀରେ ଏବେ ପ୍ରାୟ ଏକ ଶହରୁ ଅଧିକ ପ୍ରଫେସନାଲ କାମ କରୁଛନ୍ତି । ନିକଟରେ ଓଡ଼ିଶାର ରାଜଧାନୀ ଭୁବନେଶ୍ୱରରେ ଏହି କମ୍ପାନୀର ଏକ ଡ଼େଭଲେପମେଣ୍ଟ ସେଣ୍ଟର ଖୋଲିଛନ୍ତି । ଏହି କେନ୍ଦ୍ର ହେଉଛି ଭାରତରେ ତାଙ୍କ କମ୍ପାନୀର ଏକମାତ୍ର କେନ୍ଦ୍ର । ଓଡ଼ିଶା ଡ଼ଟ୍ କମ୍ ମୁଖ୍ୟ ସଂପାଦକ ଯତୀନ୍ଦ୍ର ଦାଶଙ୍କ ସହ ତାଙ୍କର ଏକ ଦୀର୍ଘ ସାକ୍ଷାତକାର ।
ଓଡ଼ିଆ ଅନୁବାଦ : ପ୍ରଶାନ୍ତ ପଣ୍ଡା ।

ଓଡିଶାରେ କେନ୍ଦ୍ର ସ୍ଥାପନ ଲାଗି କାହିଁକି ସ୍ଥିର କଲେ? ଏହାପଛରେ ଭାବପ୍ରବଣ ସମ୍ପର୍କ ନା ଆଉ କିଛି କାରଣ ରହିଛି?

ନିଜ ରାଜ୍ୟ ଓଡିଶା ପ୍ରତି ମୋର ସବୁବେଳେ ଭାବଗତ ସମ୍ପର୍କ ରହି ଆସିଛି । ଆମ ସଭିଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ରାଜ୍ୟର ଅବଦାନ ଯାହା ତାହାକୁ କେବେ ହେଲେ ଭୁଲି ହେବ ନାହିଁ । ଉଦାହରଣତଃ “ମାଗଣା ଶିକ୍ଷା ବ୍ୟବସ୍ଥା” ସେଥିମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ, ଯାହା ଆମକୁ ଓଡିଶା ଯୋଗାଇ ଦେଇଛି ।

ଓଡିଶାର ପ୍ରଗତି ଓ ବିକାଶ ଲାଗି ମୋର ଅବଦାନ ନେଇ ସର୍ବଦା ହୃଦୟରେ ଅଭିଳାଷ ରହିଛି । ବ୍ୟବସାୟିକ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ କମ୍ପାନୀ ଆରମ୍ଭ କରିବା ଲାଗି ଓଡିଶାକୁ ହିଁ ଉପଯୁକ୍ତ ବୋଲି ମଣିଲି । ଦେଶର ବାଙ୍ଗାଲୋର, ଚେନ୍ନାଇ, ମୁମ୍ବାଇ ଏବଂ ଦିଲ୍ଲୀ ଆଦି ନଗରୀ ତୁଳନାରେ ରାଜଧାନୀ ଭୁବନେଶ୍ୱରରେ ଖର୍ଚ୍ଚ ଅପେକ୍ଷାକୃତ କମ୍ ।

ମୋଟାମୋଟି କହିବାକୁ ଗଲେ ଓଡିଶାରେ ଏଥିପାଇଁ ଆଜି ବ୍ୟବସାୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱିତାର ବାତାବରଣ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି ।

ଏସ୍ଟିଆଇର ମୁଖ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ ଗୁଡ଼ିକ କଣ ?

ଏଠାରେ ବୈଷୟିକ ପ୍ରଯୁକ୍ତି ବିଦ୍ୟା ଏବଂ ଇଂଜିନିୟରିଂ ପେଶାଗତ ସେବା, ସଫ୍ଟୱେୟାର୍ ଡେଭଲପମେଣ୍ଟରେ ଆଉଟ୍ ସୋର୍ସିଂ ସେବା, ବିଜ୍ନେସ୍ ପ୍ରୋସେସ୍, ମାର୍କେଟିଂ ଓ କ୍ରିଏଟିଭ୍ ଡିଜାଇନ୍ ଉପରେ ସେବା ପ୍ରଦାନ କରାଯାଉଛି ।

ପେଶାଗତ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ବିଚାର କଲେ ବ୍ୟବସାୟ ପରିଚାଳନା, ଇଂଜିନିୟରିଂ ଏବଂ ବୈଷୟିକ ପରିଚାଳନା ଆଦି କ୍ଷେତ୍ରରେ ରହିଛି ଦୀର୍ଘ ୨୦ ବର୍ଷର ଅଭିଜ୍ଞତା ଏହା ମତେ ଏହି ଅନୁଷ୍ଠାନକୁ ଗଢି ତୋଳିବାରେ ବିଶେଷ ସହାୟକ ହୋଇଛି ।

ଆମେରିକା କିମ୍ବା ଭାରତରେ ଆପଣ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ କଣ ସବୁ କାମ କରୁଛନ୍ତି?

ବ୍ୟବସାୟିକ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ଜରିଆରେ ବିଶ୍ୱର ଯେ କୌଣସି ସ୍ଥାନରେ କର୍ମ ନିଯୁକ୍ତି ସୃଷ୍ଟି କରିବା ଏବଂ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସେବା ଏବଂ ସାହାଯ୍ୟ ଯୋଗାଇ ଦେବାସହ ଆର୍ଥିକ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଆତ୍ମନିର୍ଭରଶୀଳ କରିବା ମୋର ମୁଖ୍ୟ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ।

ଆପଣ ଓଡିଶାର ବିକାଶ ନିମିତ୍ତ ଚିନ୍ତା କରିଥିଲେ କି? ଯଦି ହଁ ତେବେ ତାହା କେଉଁ ରୂପରେ?

ଅଧିକ ନିଯୁକ୍ତି ସୁଯୋଗ ସୃଷ୍ଟି କରାଯାଇ ପାରିଲେ କିଛି ସମୟ ଭିତରେ ତାହା ସମଗ୍ର ଜାତିର ଉନ୍ନତି କ୍ଷେତ୍ରରେ ଇନ୍ଧନ ସଦୃଶ କାମ କରିଥାଏ । କାରଣ କର୍ମଚାରୀମାନେ ନିଜର ଆବଶ୍ୟକତା ପୂରଣ କରିବା ଲାଗି ସ୍ଥାନୀୟ ବ୍ୟବସାୟୀମାନଙ୍କ ସେବା ନେବାସହ ଅର୍ଥ ବିନିମୟରେ ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ବିଭିନ୍ନ ଦ୍ରବ୍ୟ କ୍ରୟ କରୁଥିବାରୁ ସ୍ଥାନୀୟ ଅର୍ଥନୀତି ଅଧିକ ସୁଦୃଢ ହୋଇଥାଏ ।

କାର୍ଯ୍ୟତଃ ସ୍ଥାନୀୟ ବ୍ୟବସାୟୀମାନେ ସମୃଦ୍ଧିର ମାର୍ଗରେ ଆଗେଇ ଚାଲନ୍ତି । ଏହାଛଡା ନୂତନ କର୍ମ ନିଯୁକ୍ତି ବ୍ୟବସ୍ଥାର ବହୁମୁଖି ଉପାଦେୟତା ରହିଛି । ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ ଆକାରରେ ଟଙ୍କା ଦେବା ଏକ ସାମୟିକ ପ୍ରକ୍ରିୟା ବୋଲି ମୁଁ ବିଚାର କରେ ।

ଟଙ୍କା ସରିଗଲେ ସେମାନେ ପୁଣି ନିଜର ଆବଶ୍ୟକତା ମେଣ୍ଟାଇବା ନିମନ୍ତେ ପୁନଶ୍ଚ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିବାକୁ ଦ୍ୱିଧା ପ୍ରକାଶ କରିନଥାନ୍ତି । ତେବେ କର୍ମ ନିଯୁକ୍ତି ମାଧ୍ୟମରେ ଆର୍ଥିକ ସ୍ୱାଧିନତା ଦିଆଯାଇପାରିଲେ ଏହି ସମସ୍ୟା ରହିନଥାଏ ।

ଅନ୍ୟପକ୍ଷରେ ବୃତ୍ତିଗତ କର୍ମ ନିଯୁକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ଆର୍ଥିକ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅଧିକ ସୁଦୃଢ ହେବାସହ ରାଜ୍ୟର ବିକାଶ ପ୍ରକ୍ରିୟାରେ ମଧ୍ୟ ଉଲ୍ଲେଖନୀୟ ଭୂମିକା ନେଇଥାଏ ।

ଓଡିଶାର ସାମ୍ପ୍ରତିକ ସ୍ଥିତି ସମ୍ପର୍କରେ ଆପଣଙ୍କ ମତ କଣ? ଏଥିନିମତ୍ତି କାହାକୁ ଦାୟୀ କରିବେ?

ବହୁ ଦିନ ହେଲା ରାଜ୍ୟରୁ ଦୂରରେ ରହିଥିବାରୁ ଏଭଳି ଏକ ସମ୍ବେଦନଶୀଳ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଦେବା ବୋଧହୁଏ ଠିକ୍ ହେବ ନାହିଁ । ଦ୍ୱିତୀୟତଃ ବର୍ତ୍ତମାନ ଓଡିଶାରେ ମୋର କାର୍ଯ୍ୟ ପରିସର ସୀମିତ । ସଂକ୍ଷିପ୍ତରେ କହିବାକୁ ଗଲେ ମୋଟାମୋଟି ବ୍ୟବସାୟିକ ଜଗତ ସହ ହିଁ ମୁଁ ସଂଶ୍ଲିଷ୍ଟ ।

ଓଡିଶାର ବିକାଶ ପ୍ରକ୍ରିୟାରେ ଆପଣ କେତେଦୂର ଜଡିତ ଏବଂ ଏହା ଫଳପ୍ରସୂ ହୋଇଛି କି?

ଓଡିଶାରେ ବ୍ୟବସାୟ ଆରମ୍ଭ କରିବା ଏବଂ ଏହାକୁ ବିସ୍ତାର କରିବା ଅର୍ଥ ହିଁ ରାଜ୍ୟର ବିକାଶ ପ୍ରକ୍ରିୟାରେ ସଂଶ୍ଲିଷ୍ଟ ହୋଇପଡିବା । ସ୍ୱଳ୍ପ ସମୟ ଭିତରେ ଏଠାରେ ହାସଲ କରିଥିବା ପ୍ରଗତିରେ ଆମେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୋଇଛୁ ।

ବର୍ତ୍ତମାନର ପ୍ରଶାସନିକ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଓଡିଶା ପ୍ରଗତି ନାଁ ଦୁର୍ଗତିର ମାର୍ଗରେ ପରିଚାଳିତ ହେଉଛି? ଏହି ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ଆପଣ କୌଣସି ପରିବର୍ତ୍ତନର ଆବଶ୍ୟକତା ଲୋଡୁଛନ୍ତି କି?

ଓଡିଶାର ସାମ୍ପ୍ରତିକ ପରିସ୍ଥିତି ବିଷୟରେ ମୋର ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ଜ୍ଞାନ ନାହିଁ । ସତ କହିବାକୁ ଗଲେ ପ୍ରଶାସନିକ ବ୍ୟବସ୍ଥା ବିଷୟରେ ମଧ୍ୟ ମୋ’ ନିକଟରେ କୌଣସି ତଥ୍ୟ ନାହିଁ ।

ତେବେ ସେ ଯାହା ହେଉନା କାହିଁକି ଭୁବନେଶ୍ୱରର ଏସ୍ଟିପିଆଇ ଏବଂ ବିଭିନ୍ନ ସରକାରୀ ପଦାଧିକାରୀଙ୍କଠାରୁ ପାଇଥିବା ସାହାଯ୍ୟ, ସହଯୋଗ ଆଗାମୀ ଦିନରେ ଅବିସ୍ମରଣୀୟ ହୋଇ ରହିବ ।

ଆପଣଙ୍କ ମତରେ ଓଡିଶାର ବିକାଶ ପ୍ରକ୍ରିୟାରେ ମୁଖ୍ୟ ପ୍ରତିବନ୍ଧକ କଣ?

ଜାତୀୟ ଏବଂ ଅନ୍ତର୍ଜାତିକ ବଜାରରେ ସଂଖ୍ୟାଧିକ ଗ୍ରାହକଙ୍କୁ ଆକୃଷ୍ଟ କରାଯିବା ଜରୁରୀ । ଏହାଛଡା ଓଡିଶା ନିଜର ସମ୍ବଳକୁ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ଢଙ୍ଗରେ ପରିଚାଳନା କରିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଓଡିଶା ସମ୍ପର୍କରେ ବାହାର ରାଜ୍ୟର ଲୋକମାନେ ବିଶେଷଭାବେ ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ ।

ଏଭଳି ପରିସ୍ଥିତିରେ ସେମାନେ ଏଠାରେ ପୁଞ୍ଜି ବିନିଯୋଗ କରିବାକୁ ସାହାସ କରିବେ ନାହିଁ । ପ୍ରଥମେ ଓଡିଶାର ଶିଳ୍ପ ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ରହିଥିବା ବିଭିନ୍ନ ସୁବିଧା ସୁଯୋଗ ସମ୍ପର୍କରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅବଗତ କରାଯିବା ଦରକାର ।

ରାଜ୍ୟକୁ କିଭଳି ଉପାୟରେ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ବିଦେଶୀ ପୁଞ୍ଜି ଆସି ପାରିବ ସେଥିପ୍ରତି ଯୋଜନା ପ୍ରଣୟନକାରୀମାନେ ଦୃଷ୍ଟି ଦେବା ବିଧେୟ ।
ଆପଣଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ପ୍ରବାସୀ ଓଡିଆମାନେ ରାଜ୍ୟର ବିକାଶ ପ୍ରକ୍ରିୟାରେ ମୁଖ୍ୟ ଭୂମିକା ତୁଲାଇ ପାରିବେ କି? ଯଦି ହଁ ତେବେ ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେମାନେ କାହିଁକି ସଫଳ ହୋଇନାହାନ୍ତି?

ପ୍ରବାସୀ ଓଡିଆଙ୍କ ନିକଟରେ ସମ୍ବଳର ଅଭାବ ନାହିଁ । ସେମାନଙ୍କ ସମ୍ବଳ ବଳରେ ରାଜ୍ୟର ବିକାଶ ନିଶ୍ଚିତଭାବେ ସମ୍ଭବପର । ଏଥିରେ କୌଣସି ଦ୍ୱିଧା ନାହିଁ ଯେ ପ୍ରବାସୀମାନେ ଓଡିଶାର ବିକାଶରେ ଅଗ୍ରଣୀ ଭୂମିକା ନେଇପାରିବେ ।

ତେବେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅଧିକାଂଶ ବର୍ତ୍ତମାନର ଓଡିଶା ସମ୍ପର୍କରେ ବିଶେଷ କିଛି ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ । ତେଣୁ ସେମାନେ ରିସ୍କ ନେବାକୁ ଆଗଭର ହେଉନାହାନ୍ତି ।

ଦୀର୍ଘଦିନ ପରେ ଓଡିଶା ଆସିଛନ୍ତି । ଅତୀତ ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ମଧ୍ୟରେ ଆପଣ କି ପ୍ରକାର ପାର୍ଥକ୍ୟ ଅନୁଭବ କରୁଛନ୍ତି?

ପ୍ରଥମତଃ ବର୍ତ୍ତମାନ ରାଜ୍ୟରୁ ବାହାରକୁ ଯିବା ଲାଗି ଚମତ୍କାର ବିମାନ ସେବା ଉପଲବ୍ଧ ହେଇଛି । ଦ୍ୱିତୀୟତଃ ଭୁବନେଶ୍ୱରରେ ବ୍ୟବସାୟ ଏବଂ ସମୟ କଟାଇବା ଲାଗି ପୂର୍ବାପେକ୍ଷା ଅନେକ ସାଧନ ରହିଛି ।

ଓଡିଶାର ସାମାଜିକ-ଆର୍ଥିକ ସମୃଦ୍ଧି ନିମିତ୍ତ ଆପଣଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ କେଉଁ ବିଷୟଟି ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ?

ରାଜ୍ୟରେ ନୂତନ ବ୍ୟବସାୟ ପାଇଁ କ୍ଷେତ୍ର ଓ କର୍ମ ନିଯୁକ୍ତି ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଅଭିବୃଦ୍ଧି ସକାଶେ ସରକାରୀ ନୀତି ବ୍ୟବସାୟୀମାନଙ୍କୁ ସୁହାଇଲା ଭଳି ହେବା ଉଚିତ ।

ବ୍ୟବସାୟ ଲାଗି ଉନ୍ନତ ମାନର ସେବା ମଧ୍ୟ ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ । ଏହା ହୋଇପାରିଲେ ରାଜ୍ୟର ସାମାଜିକ-ଆର୍ଥିକ ସମୃଦ୍ଧି ଅକ୍ଲେଶରେ ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରିବ ।

ରାଜ୍ୟର ବିକାଶ କାର୍ଯ୍ୟରେ ନିୟୋଜିତ ଯୋଜନା ପ୍ରସ୍ତୁତକାରୀ, ରାଜନେତା ଏବଂ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଆପଣଙ୍କ ନିକଟରେ କି ବାର୍ତ୍ତା ରହିଛି?

(ଏ) ସବୁ ଶିଳ୍ପ ସଂସ୍ଥାର ବ୍ୟବସାୟିକ ଅଭିବୃଦ୍ଧି ଲାଗି ସରକାରଙ୍କୁ ଏକ ଅନୁକୂଳ ପରିବେଶ ସୃଷ୍ଟି କରିବାକୁ ହେବ । ଏଥିଲାଗି ସମସ୍ତ ନୂତନ ଶିଳ୍ପଦ୍ୟୋଗୀମାନଙ୍କ ଉତ୍ସାହିତ କରିବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରତିଯୋଗିତାମୂଳକ ପରିସ୍ଥିତି ଆଣିବା ଲାଗି ସବୁମନ୍ତେ ଉଦ୍ୟମ କରାଯିବ ।

ଏହାଛଡା ସେମାନେ କିଭଳି ଓଡିଶାରେ ରହିବେ ତାହା ମଧ୍ୟ ଦେଖିବାକୁ ହେବ ।

(ବି) ଭାରତ ବାହାରର ନୂଆ ବ୍ୟବସାୟିକ ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ ଗୁଡିକ କାହିଁକି ଓଡିଶା ନଆସି ବାଙ୍ଗାଲୋର, ମୁମ୍ବାଇ, ଦିଲ୍ଲୀ, ହାଇଦ୍ରାବାଦ, ପୁନେ ଏବଂ ଦେଶର ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ନଗରୀ ଆଡକୁ ମୁହାଁଉଛନ୍ତି ତାହା ମଧ୍ୟ ବୁଝିବାକୁ ପଡିବ । ତଦନୁସାରେ ଓଡିଶାର ପରିବେଶକୁ ମଧ୍ୟ ଗଢି ତୋଳିବାକୁ ହେବ ।

(ସି) କେଉଁ ପ୍ରମୁଖ ସରକାରୀ ନୀତି ଯୋଗୁଁ ସେହି ରାଜ୍ୟରେ ଏଭଳି ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରୁଛି ତାହାକୁ ଅନୁଧ୍ୟାନ କରାଯିବା ଏକାନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକ ।

(ଡି) ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ରାଜ୍ୟ ତୁଳନାରେ ଆମକୁ ମଧ୍ୟ ଅନୁକୂଳ ସରକାରୀ ନୀତି ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବାକୁ ହେବ ଏବଂ ଓଡିଶାରେ ନୂତନ ଉଦ୍ୟୋଗ ସ୍ଥାପନ ଲାଗି ଓଡିଶା ଯୋଗାଇ ଦେଉଥିବା ସମସ୍ତ ସୁବିଧା ସୁଯୋଗ ଆଦି ସମ୍ପର୍କରେ ବିଶ୍ୱ ଦରବାରରେ ପ୍ରଚାର କରାଯିବା ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ ।

(ଇ) ବ୍ୟବସାୟକୁ ସରକାର ସବୁବେଳେ ପ୍ରାଥମିକତା ଦେବା ଉଚିତ । ଏହା କେବଳ ଯେ ନୂତନ କର୍ମ ନିଯୁକ୍ତି ବ୍ୟବସ୍ଥା ସୃଷ୍ଟି କରେ ତାହା ନୁହେଁ ବରଂ ରାଜ୍ୟ ରାଜକୋଷକୁ ସମ୍ବଳ ଯୋଗାଣର ଅନ୍ୟତମ ପ୍ରମୁଖ ମାର୍ଗଭାବେ ପରିଚିତ ।

ଆପଣଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଓଡିଶାର ପ୍ରଥମ ଆବଶ୍ୟକତା କଣ?

ଜାତୀୟ ଏବଂ ଅନ୍ତର୍ଜାତିକ ବଜାରକୁ ନୂତନ ବ୍ୟବସାୟୀମାନଙ୍କୁ ଆକୃଷ୍ଟ କରିବା, ନୂତନ ବ୍ୟବସାୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ ସ୍ଥାପନ ଲାଗି ଅନୁକୂଳ ବାତାବରଣ ସୃଷ୍ଟି ସାଙ୍ଗକୁ ଉପଯୁକ୍ତ ବ୍ୟବସାୟ ନୀତି ପ୍ରଣୟନ କରାଯିବାର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି ।

ଓଡିଶାକୁ ବିକାଶର ନୂତନ ସୋପାନକୁ ନେବା ଲାଗି ଆପଣଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ କିଛି କହିବେ କି?

ମୋର ଦୃଢ ବିଶ୍ୱାସ, ଆର୍ଥିକ ବିକାଶ ଏବଂ ସଫଳତା ଦୃଷ୍ଟିରୁ ନହେଲେ ମଧ୍ୟ ଭୁବନେଶ୍ୱରକୁ ଆଉ ଏକ ବାଙ୍ଗାଲୋର ନଗରୀରେ ପରିଣତ କରାଯାଇପାରିବ । ଆଇଟି ଭିତ୍ତିଭୂମୀ, ସର୍ବନିମ୍ନ ମୂଲ୍ୟରେ ଜୀବନଧାରଣ ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସୁଖସମ୍ପଦର ପ୍ରାଚୁର୍ଯ୍ୟ ଏଠାରେ ରହିଛି ।

ଏହାଛଡା ଦେଶର ଅନ୍ୟତମ ବୃହତ୍ ଆଇଟି ନଗରୀର ମାନ୍ୟତା ପାଇବା ଲାଗି ଭୁବନେଶ୍ୱରରେ ସମସ୍ତ ସୁବିଧାସୁଯୋଗ ମଧ୍ୟ ରହିଛି । ସ୍ୱପ୍ନକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସ୍ଥାନୀୟ ଏବଂ ବିଦେଶୀ ବ୍ୟବସାୟୀ ଗୋଷ୍ଠୀର କିଞ୍ଚିତ ସହଯୋଗ ତଥା ସରକାର ଏବଂ ବିଭିନ୍ନ ଶିକ୍ଷା ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ ସମୂହର ସାହାଯ୍ୟ ଜରୁରୀ ।

କେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଓଡିଶାକୁ ଅବହେଳା କରାଯାଇଛି ଏବଂ ସେହି କାରଣ ଗୁଡିକ କଣ?

ଏହି ଉତ୍ତର ଲାଗି ମୋ’ପାଖରେ ସମୂଚିତ ଜ୍ଞାନର ଅଭାବ ରହିଛି । ତେବେ ମୋର ହୃଦବୋଧ ହେଉଛି ଅନ୍ୟ ରାଜ୍ୟ ଭଳି ଆମେ ଅଧିକ ରିସ୍କ ନେଉ ନାହୁଁ । ରିସ୍କ ନନେଲେ କେବେହେଲେ କୌଣସି ରାଜ୍ୟ, ଜାତି, ଦେଶ କିମ୍ବା ସେଠାକାର ଅଧିବାସୀମାନେ ପ୍ରଗତିମାର୍ଗରେ ବଢି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ ।

ବର୍ତ୍ତମାନ ବିଶ୍ୱ ଅର୍ଥନୀତିର ଚାବିକାଠି ରୂପେ ପରିଚିତ “ଆଉଟ୍ ସୋର୍ସିଂ’ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଓଡିଶାରେ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବାର ସୁବର୍ଣ୍ଣ ସୁଯୋଗ ସମୟ ଉପନୀତ ।

ଏହାଦ୍ୱାରା ରାଜ୍ୟବାସୀ ଓଡିଶାର ଉନ୍ନତିରେ ସହାୟକ ହେବାସହ ନିଜ ଜୀବନର ମାନଦଣ୍ଡରେ ମଧ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆଣିପାରିବେ ।

ଓଡିଶା ସମ୍ମୁଖିନ ହେଉଥିବା ବିଭିନ୍ନ ସ୍ୱଳ୍ପ ମିଆଦୀ ଓ ଦୀର୍ଘ ମିଆଦୀ ସମସ୍ୟା ଗୁଡିକୁ ଦୂର କରିବାକୁ ଏହା ଏକ ଅଦ୍ୱିତୀୟ ସୁଯୋଗ ବୋଲି କହିଲେ ଅତ୍ୟୁକ୍ତି ହେବ ନାହିଁ । ଏହାଦ୍ୱାରା ଅଧିକ କର୍ମ ନିଯୁକ୍ତି ସୁଯୋଗ ସୃଷ୍ଟି କରାଯାଇପାରିବ ।

ସ୍ଥାନୀୟ ଅର୍ଥନୈତିକ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ବିକାଶ ସାଧିତ ହେବ । ତାଛଡା ବ୍ୟବସାୟୀମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ସୁଯୋଗ ମିଳିବ ।

ରାଜ୍ୟପାଇଁ ଅତିରିକ୍ତ ରାଜସ୍ୱ ପାଣ୍ଠି ସୃଷ୍ଟି କରାଯାଇପାରିବ ଏବଂ ସବୁଠାରୁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଷୟ ହେଲା ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ଜୀବନଯାପନ ପ୍ରଣାଳୀରେ ଉଲ୍ଲେଖଯୋଗ୍ୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆସିପାରିବ ।

ଇସ୍ପାତ କାରଖାନା, ଭିତ୍ତିଭୂମୀ ଏବଂ କାରିଗରୀ କୌଶଳ ମଧ୍ୟରୁ ଓଡିଶା ନିମନ୍ତେ କେଉଁଟି ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ?

(ଏ) ଓଡିଶାରେ ପ୍ରଚୁର ଖଣିଜ ସମ୍ପଦ ରହିଛି । ରାଜ୍ୟ ଏବଂ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ସମୃଦ୍ଧି ଲାଗି ଆମେ ଏହାର ସୁଯୋଗ ନେବା ଜରୁରୀ । ବର୍ତ୍ତମାନର ବିଶ୍ୱ ଅର୍ଥନୀତିକୁ ବିଚାରକୁ ନେଲେ ନିଶ୍ଚିତଭାବେ ଗୋଟିଏ ଇସ୍ପାତ ପ୍ରକଳ୍ପ ସ୍ୱାଗତଯୋଗ୍ୟ । ଏହାଦ୍ୱାରା ଅଧିକ କର୍ମନିଯୁକ୍ତିର ସୁଯୋଗ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇପାରିବ ।

(ବି) ତେବେ ମୋ’ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଖଣିଜ ସମ୍ପଦଠାରୁ କାରିଗରୀ କୌଶଳର ସ୍ଥାନ ଉଦ୍ଧ୍ୱର୍ରେ । କାରଣ ମଣିଷ ଏହାକୁ ବିକାଶ ଏବଂ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ମଧ୍ୟ କରିଥାଏ । ଏହାର କୌଣସି ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ ସୀମା ନାହିଁ । କୌଣସି ଭୌଗଳିକ କିମ୍ବା ପରିବେଶର ପ୍ରଭାବ ଏହା ଉପରେ ପଡେ ନାହିଁ ।

ଓଡିଶାରେ ଲୋକବଳ ଏବଂ ଦକ୍ଷତାର ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ଶକ୍ତି ରହିଛି । ଭିତ୍ତିଭୂମୀ ଏବଂ କାରିଗରୀ କୌଶଳ ବିଦ୍ୟାର ବିକାଶ ସାଧନ ହୋଇପାରିଲେ ରାଜ୍ୟବାସୀ ଅଧିକ ଉପକୃତ ହୋଇପାରିବେ ବୋଲି ମୁଁ ଭାବୁଛି ।

(ଓଡିଶା ଡଟ୍ କମ୍)

ନିଉଜ ଡେସ୍କ
ନିଉଜ ଡେସ୍କ

Filed Under: ସାକ୍ଷାତକାର Tagged With: କେନ୍ଦୁଝର, ପ୍ରଗତି, ବୈଲୋଚନ ବେହେରା, ସାକ୍ଷାତକାର

Primary Sidebar

ଆଖ ପାଖ ଖବର ପାଇଁ ଡାଉନଲୋଡ କରନ୍ତୁ

Odisha Local Logo

Tags

ଅପରାଧ ଆଦିବାସୀ ଓଡିଶା ଓଡ଼ିଶା ଖବର କଂଗ୍ରେସ କଟକ କନ୍ଧମାଳ କେନ୍ଦ୍ର ସରକାର କୋରାପୁଟ ଗଣମାଧ୍ୟମ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀ ଜଗତସିଂହପୁର ଜିଲ୍ଲାପାଳ ନବ କଳେବର ନାଲକୋ ନିର୍ବାଚନ ପର୍ଯ୍ୟଟକ ପଶ୍ଚିମ ଓଡ଼ିଶା ପିପିଲି ପୁରୀ ପୋଲିସ ପୋସ୍କୋ ଫୁଲବାଣୀ ବରଗଡ଼ ବିଜେପି ବିଜେଡ଼ି ବିଧାନସଭା ବିଧାୟକ ଭଦ୍ରକ ଭୁବନେଶ୍ୱର ମାଓବାଦୀ ମାଲକାନଗିରି ମୁଖ୍ୟ ଖବର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ରାଉରକେଲା ରାଜନୀତି ରାଜ୍ୟ ସରକାର ଶିକ୍ଷା ସମ୍ବଲପୁର ସରକାର ସାକ୍ଷାତକାର ସାମ୍ବାଦିକ ସମ୍ମିଳନୀ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ହାଇକୋର୍ଟ