ବେଦାନ୍ତ

ଓଡ଼ିଶା ଡ଼ଟ୍ କମ୍ ସମ୍ବାଦଦାତା

କଟକ, ଜୁଲାଇ ୧୯(ଓଡ଼ିଶା ଡ଼ଟ୍ କମ୍) କଳାହାଣ୍ଡି ଜିଲ୍ଲା ଲାଞ୍ଜିଗଡ଼ ଠାରେ ଆଲୁମିନିୟମ ରିଫାଇନାରୀ ଓ କ୍ୟାପ୍ଟିଭ ପାୱାର ପ୍ଲାଣ୍ଟ ସଂପ୍ରସାରଣ ପାଇଁ ବେଦାନ୍ତ ପକ୍ଷରୁ କରାଯାଇଥିବା ଆବେଦନକୁ ହାଇକୋର୍ଟ ମଙ୍ଗଳବାର ଖାରଜ କରିଦେଇଛନ୍ତି ।

ପ୍ରକଳ୍ପ ସଂପ୍ରସାରଣ ପାଇଁ ଦିଆଯାଇଥିବା ଅନୁମତିକୁ କେନ୍ଦ୍ର ପରିବେଶ ମନ୍ତ୍ରଣାଳୟ ରଦ୍ଦ କରିବା ସହ କାମ ବନ୍ଦ ବନ୍ଦ କରିବା ପାଇଁ ଦେଇଥିବା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକୁ ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜ କରି କମ୍ପାନୀ ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରସ୍ଥ ହୋଇଥିଲା ।

ହାଇକୋର୍ଟ ମୁଖ୍ୟ ବିଚାରପତି ଭି.ଗୋପାଳଗୌଡ଼ ଏବଂ ବିଚାରପତି ବି.ଏନ୍ ମହାପାତ୍ରଙ୍କୁ ନେଇ ଗଠିତ ଖଣ୍ଡପୀଠ ମାମଲାର ଶୁଣାଣି କରି ଏହି ରାୟ ଦେଇଛନ୍ତି ।

ବେଦାନ୍ତ ଲାଞ୍ଜିଗଡ଼ ଠାରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିବା ଆଲୁମିନିୟମ ବିଶୋଧନାଗାରର ବାର୍ଷିକ ଉତ୍ପାଦନ କ୍ଷମତା ଏକ ନିୟୁତ ଟନ୍ ରହିଥିବା ବେଳେ ଏହାକୁ ଛଅ ନିୟୁତ ଟନ୍କୁ ବୃଦ୍ଧି ଓ ଶକ୍ତି ପ୍ରକଳ୍ପକୁ ୭୫ରୁ ତିନି ଶହ ମେଗାୱାଟକୁ ବୃଦ୍ଧି କରିବା ପାଇଁ କେନ୍ଦ୍ର ସରକାରଙ୍କ ଠାରୁ ଅନୁମତି ଲୋଡ଼ିଥିଲା ।

ମନ୍ତ୍ରଣାଳୟ ଗତ ୨୦୧୦ ଅକ୍ଟୋବର ୨୧ରେ ପ୍ରକଳ୍ପ ସଂପ୍ରସାରଣ ଅନୁମତିକୁ ରଦ୍ଦ କରିଦେଇଥିଲେ ।

ଓଡ଼ିଶା ଡ଼ଟ୍ କମ୍

ଓଡ଼ିଶା ଡ଼ଟ୍ କମ୍ ସମ୍ବ।ଦ ଦାତା

ପୁରୀ, ମଇ ୫(ଓଡ଼ିଶା ଡ଼ଟ୍ କମ୍) ବେଦାନ୍ତ ବିଶ୍ୱବ୍ୟିାଳୟ ସଂପର୍କରେ ଲୋକପାଳଙ୍କ ମନ୍ତବ୍ୟ ପରେ ରାଜ୍ୟ ନବୀନ ସରକାର କ୍ଷମତାରେ ରହିବାର ନୈତିକତା ହରାଇଛନ୍ତି ବୋଲି ବିଶ୍ୱବ୍ୟିାଳୟ ବିରୋଧି ସଂଘର୍ଷ ସମିତି ପକ୍ଷରୁ ଗୁରୁବାର କୁହାଯାଇଛି ।

ପ୍ରକଳ୍ପ ପାଇଁ ଜମି ଅଧିଗ୍ରହଣ ବେଆଇନ ବୋଲି ଦର୍ଶାଇ ଲୋକପାଳ କାର୍ଯ୍ୟାନଷ୍ଠାନ ନେବାକୁ ସରକାରଙ୍କୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ନେଇଥିଲେ । ମାତ୍ର ସରକାର କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନର ଆବଶ୍ୟକତା ନଥିବା ଦର୍ଶାଇଥିଲେ । ତେଣୁ ବୋଧହୁଏ ଆଇନ ସଂପର୍କରେ ଏ ସରକାର ଅଜ୍ଞ ବୋଲି ସମିତିର ପରାମର୍ଶ ଦ।ତା ଉମାବଲ୍ଲଭ ରଥ ଏକ ସାମ୍ବାଦକ ସମ୍ମିଳନୀରେ କହିଛନ୍ତି ।

ଆଇନ ମୁତାବକ ଲୋକପାଳ ଗତ ସପ୍ତାହରେ ତିନି ପୃଷ୍ଠାର ଏକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ରିପୋର୍ଟ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କୁ ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି । ସରକାର ଲୋକପାଳଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକୁ ଦାବି ଖାତିର ନକରିବା ଗଣତନ୍ତ୍ର ପ୍ରତି ଶୁଭଙ୍କର ନୁହେଁ ବୋଲି ସଂଘର୍ଷ ସମିତି ପକ୍ଷରୁ କୁହାଯାଇଛି ।

ସମାଜସେବୀ ଦ୍ୱାରିକା ମୋହନ ମିଶ୍ରଙ୍କ ପିଟିସନ୍ର ବିଚାର କରି ଲୋକପାଳ ଗତ ୨୦୧୦ ମାର୍ଚ୍ଚ ୯ରେ ରାୟ ଦେଇଥିଲେ । ଉକ୍ତ ରାୟରେ ସରକାରଙ୍କ ବରିଷ୍ଠ ଅଧିକାରୀଙ୍କ ଏଭଳି ବେଆଇନ କାର୍ଯ୍ୟର ନିନ୍ଦା କରିବା ସହ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଦପ୍ତରକୁ ମଧ୍ୟ ଅଙ୍ଗୁଳି ନିର୍ଦ୍ଦେଶ କରିଥିଲେ ।

ସରକାର ଲୋକପାଳ ଦେଇଥିବା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିନାହାନ୍ତି ଏବଂ ଏଭଳି ବେଆଇନ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଯୁକ୍ତିଯୁକ୍ତ କହିବା ଲୋକପାଳଙ୍କୁ ଅବଜ୍ଞା ଛଡ଼ା ଅନ୍ୟ କିଛି ନୁହେଁ ବୋଲି ସମିତି ପକ୍ଷରୁ କୁହାଯାଇଛି ।

ଓଡ଼ିଶା ଡ଼ଟ୍ କମ୍

ମହାମେଘବାହାନ ଐର ଖାରବେଳ ସ୍ୱାଇଁ, ପୂର୍ବତନ ସାଂସଦ

ଯେଉଁ ବେଦାନ୍ତ ଆଲୁମିନା ଲାଞ୍ଜିଗଡ଼ରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ପାଇଁ ୧୯୯୬ରେ କଳାହାଣ୍ଡି ସାଂସଦ ଦାବି କରିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଆଜି ସେ ଓ ତାଙ୍କର ଦଳ ଏହାର ବିରୋଧ କରିବା ତଥା ବିରୋଧ କରି ବିଫଳ ମଧ୍ୟ ହେବା ଏକ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ବିଷୟ ।

ବୈତିତ୍ର ହେଉଛି ଯେଉଁ କେନ୍ଦ୍ରୀୟ ସରକାରର ପରିବେଶ ଓ ଜଙ୍ଗଲ ମନ୍ତ୍ରାଳୟର ପରିବେଶ ସୁପାରିଶ ଯୋଗୁଁ ବେଦାନ୍ତ ଆଲୁମିନା ସେଠାରେ ତା’ର ବର୍ଷକୁ ୧୦ ଲକ୍ଷ ଟନ୍ ଆଲୁମିନା ଉତ୍ପାନ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲା ଓ ସେତେବେଳ ରାହୁଲ ଗାନ୍ଧୀ ଏହି ସୁପାରିଶକୁ ବିରୋଧ କରିନଥିଲେ ।

ସେହି ମନ୍ତ୍ରାଳୟ ଆଜି ପରିବେଶ ସୁପାରିଶ ପ୍ରତ୍ୟାହାର କରିେଇଛି ଓ ଏହାର ମାତ୍ର ଦୁଇ ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ରାହୁଲ ଗାନ୍ଧୀ ଆସି ଏହାର କୃତିତ୍ୱ ପରୋକ୍ଷ ଭାବରେ ନିଜେ ନେଇ ନିଜକୁ ଆଦିବାସୀଙ୍କ ସିପାହୀ ହିସାବରେ ଉପସ୍ଥାପିତ କରୁଛନ୍ତି ।

ଏହାର ବୈଚିତ୍ରକୁ ନିଜେ ଅନୁଶୀଳନ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ଗତ ସପ୍ତାହରେ ଲାଞ୍ଜିଗଡ଼ ଓ ନିୟମଗିରି ପାହାଡ଼ ତଥା ତା’ ଉପରେ ଥିବା ଡ଼ୋଙ୍ଗରିଆ ଓ କୁଟିଆ କନ୍ଧ ମାନଙ୍କ ଗାଁକୁ ଯାଇଥିଲା ତଥା ସେଠାରେ ଲୋକ ମାନଙ୍କ ସହ ବସି ଘଣ୍ଟାଘଣ୍ଟା କଥା ହୋଇଥିଲା । କଥା ହେବାର ଅଳ୍ପ କେଇ ମୁହୁର୍ତ୍ତ ମଧ୍ୟରେ ବେଦାନ୍ତ ସେଠାରେ କାହିଁକି ଜନସମର୍ଥନ ହରାଇଛି, ତାହା ବେଶ ବୁଝିହୋଇଗଲା ।

ବେଦାନ୍ତ ଆଲୁମିନା ସେଠାରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହେବା ବେଳେ ସେଠାରେ ଥିବା ଜଣେ କ୍ଷ ଆଇଏଏସ୍ ଜିଲ୍ଲାପାଳ ପ୍ରତିିନ ସକାଳୁ ଆସି ପୋଲିସ ସହ ସେହି ଆଦିବାସୀ ଗାଁମାନଙ୍କର ପଥର ଉପରେ ବସି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଗାଁ ଛାଡ଼ି ଦେବାକୁ ବୁଝାଇଥିଲେ ।

ସେ ଗାଁ ପିଣ୍ଡାରେ ବସୁନଥିଲେ କି ଚେୟାର ଉପରେ ବସୁନଥିଲେ । ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଉଥିଲେ ଯେ, କମ୍ପାନୀ ଆସିଲେ ସେମାନଙ୍କର ବିକାଶ ହେବ । ଗାଁକୁ ପକ୍କା ସଡ଼କ ତିଆରି ହେବ । ସ୍କୁଲ ପ୍ରତିଷ୍ଟା ହେବ । ବଡ଼ବଡ଼ ଡ଼ାକ୍ତରଖାନା ମଧ୍ୟ ପ୍ରତିଷ୍ଟା ହେବ । ଆଉ ଗାଁ ଲୋକମାନେ ସମସ୍ତେ ଚାକିରି ପାଇବେ ଯାହା ଫଳରେ ସେମାନଙ୍କର ଆର୍ଥିକ ବିକାଶ ହେବ ।

ଯେଉଁ ଆଦିବାସୀମାନେ କଥା ନମାନିଲେ ସେମାନଙ୍କୁ ଜବରସ୍ତ ପୋଲିସ ଗାଡ଼ିରେ ଉଠେଇ ନିଆଗଲା । ମୋଟ ୪ଟି ଗାଁକୁ ଉଠାଇ ଅନ୍ୟତ୍ର କଲୋନୀ ମାନଙ୍କରେ ପୁନର୍ବାସ ଦିଆଗଲା । କିନ୍ତୁ କିଛି ଏନ୍ଜିଓ ମାନେ ଆସି ଏହାକୁ ବିରୋଧ କଲେ ଓ ଜଣେ କନ୍ଧ ନେତା କୁମୁଟା ମାଝୀଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଲଣ୍ଡନ ନେଇଗଲେ, ସେଠାରେ ଅନ୍ୟ ଆନ୍ତର୍ଜାତିକ ଏନ୍ଜିଓ ମାନଙ୍କ ସହ ମିଶି ବେଦାନ୍ତ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବିକ୍ଷୋଭ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା ପାଇଁ ।

କିନ୍ତୁ ଏହା ସତ୍ତେ୍ୱ ମଧ୍ୟ ବେଦାନ୍ତ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହେଲା, ସେତେବେଳେ ସେଠାରେ ବିରୋଧି ଦଳର ମୁଖ୍ୟ ନେତାମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ବେଶ୍ ଅର୍ଥ ଦେଇ କିଣି ନିଆଗଲା । ତେଣୁ କେବଳ ସରକାରୀ ଦଳ ନୁହେଁ, ବିରୋଧି ଦଳ ପକ୍ଷରୁ ମଧ୍ୟ କୌଣସି ବିରୋଧ ମଧ୍ୟ ହେଉନାହିଁ ।

ବେଦାନ୍ତ ପଛରେ ଯେ କେବଳ ରାଜ୍ୟ ସରକାର ରହିଲେ ସେତକ ନୁହେଁ, ଜିଲ୍ଲାପାଳଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଏହି କମ୍ପାନୀ ସେଠାକୁ ଆଣିଥିଲା ବୋଲି ସେଠାକାର ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ । କିନ୍ତୁ ମୁଖ୍ୟ କଥା ହେଲା, ବେଦାନ୍ତ ରାଜ୍ୟ ସରକାର, ରାଜନେତା, ଜିଲ୍ଲାପାଳ, ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସରକାରୀ ଅଧିକାରୀଙ୍କୁ ବିଭିନ୍ନ ଉପାୟରେ କରାୟତ୍ତ କରିନେଲା, କିନ୍ତୁ ସ୍ଥାନୀୟ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ହୃଦୟକୁ ଯେ ଜିତିବାର ଆବଶ୍ୟକତା ଅଛି, ସେ କଥା ପୂରାପୂରି ଭୁଲିଗଲା ।

ଉାହରଣ ସ୍ୱରୂପ, କାରଖାନା ଠାରୁ ପ୍ରାୟ ୩୦୦ ମିଟର ଦୂରରେ ଥିବା ପ୍ରଥମ ଗାଁ ଜଗନ୍ନାଥପୁରରେ ଗାଁ ରାସ୍ତା ନିର୍ମାଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ବେଦାନ୍ତ କେବଳ କେତେ ଗାଡ଼ି ମେଟାଲ ଢାଳି ଦେଇଯାଉଛି । ତା’ ଉପରେ ମୋରମ ମଧ୍ୟ ଢାଳିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରିନାହିଁ । ତେଣୁ ଗାଁ ରାସ୍ତରେ କେହି ଚାଲିକରି ଯାଇପାରୁ ନାହାନ୍ତି । ରାସ୍ତାକୁ ରାସ୍ତା ପଡ଼ିଛି । ଲୋକେ ତା’ ଉପରେ ସତର୍କତାର ସହ ଚାଲିକରି ଯାଉଛନ୍ତି ।

ଗୋଟିଏ ମଧ୍ୟ ଘର ସେହି ଗାଁରେ ବେଦାନ୍ତ ଦ୍ଵାରା ତିଆରି ହୋଇନାହିଁ । ପଶ୍ଚିମ ଓଡ଼ିଶାର ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦରିଦ୍ର ଖପରଲି ଘର ରହିଛି ସେହି ଗାଁ ସାରା । ନାଳ ବୋଲି ଯାହା ତିଆରି ହୋଇଛି, ତାହା ଭାଙ୍ଗି ଗଲାଣି ଓ ପୋତି ହୋଇଗଲାଣି ।

କିଛି ଦୂରରେ ଅଛି ବଳଭଦ୍ରପୁର । ସେହି ଗାଁରେ ଅଛି ଭଲ ଘର । ଭାବିଥିଲି ବେଦାନ୍ତ ନିର୍ମାଣ କରିଛି । କିନ୍ତୁ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲି, କମ୍ପାନୀ କାମ କରୁଥିବା ଠିକ।ଦାର ଓ ବାହାରର ଶ୍ରମିକମାନେ ସେହି ଘରଗୁଡ଼ିକ ନିଜେ ତିଆରି କରିଛନ୍ତି । କାରଣ ସେମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଅର୍ଥ ଅଛି ।

ତା’ ପରେ ଅଛି ବେଦାନ୍ତ କର୍ମଚାରୀ ଓ ଅଫିସରମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସୃଦୃଶ୍ୟ କଲୋନୀ । ଚାରିପଟରେ ସୃଦୃଶ୍ୟ ପ୍ରାଚୀର ଘେର । ତା’ଭିତରେ ଅଛି ଚମତ୍କାର ଡ଼ିଜାଇନରେ ତିଆରି ଗୋଟିଏ ପ୍ରାସାଦ । ଏହା ହେଉଛି ହସ୍ପିଟାଲ । ନାମ ତା’ର ଆପୋଲୋ ହସ୍ପିଟାଲ । ଏହା କେବଳ କର୍ମଚାରୀ ମାନଙ୍କର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସେବା ପାଇଁ, ଜମି ହରାଇଥିବା ଡ଼ୋଙ୍ଗରିଆ ବା କୁଟିଆ କନ୍ଧମାନଙ୍କ ପାଇଁ ନୁହେଁ ।

ପାହାଡ଼ ଉପରକୁ ଗଲାବେଳେ ସ୍କୁଲଟିଏ ମଝିବାଟରେ ଅଛି, ଫଳକ ଲଗାଯାଇଛି । ବେଦାନ୍ତ ଦ୍ୱାରା ନିର୍ମିତ ସ୍କୁଲର ଶିକ୍ଷକ ଓ ଅନ୍ୟମାନେ ଜଣାଇଲେ, ବେଦାନ୍ତ ମାତ୍ର ଦୁଇଟି ଶ୍ରେଣୀଗୃହ ନିର୍ମାଣ କରିଛି । ବାକିଗୁଡ଼ିକ ସରକାରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ନିର୍ମିତ । ଏହାଛଡ଼ା ପାହାଡ଼ ଉପରର ଫୁଲକୁମରି ଗାଁକୁ ଚାଲି ଚାଲି ଗଲା ବେଳେ ତିଆରି ହୋଇଛି ଅଙ୍ଗନୱାଡ଼ି କେନ୍ଦ୍ର । ପକ୍କା ଛାତ ମଝିକୁ ମଝିକୁ ବି ଗଲାଣି । ବେଶିିଦିନ ତିଷ୍ଟିବନି, ବାହାରୁ ମଧ୍ୟ ଜଣାପଡ଼ୁଛି, କେବଳ ଇଟା ଉପରେ ଚୂନ ଲେସା ହୋଇଛି ।

ଆଉ ପାହାଡ଼ ଉପରେ ଫୁଲଡ଼ୁମୁରି ଗାଁରେ ଅଛି କିଛି ଇନ୍ଦିରା ଆବାସ । ସେମାନଙ୍କୁ କିଛି ଟିଣ ଖଣ୍ଡ ବେଦାନ୍ତ ଯୋଗାଉଛି । ଯୋଗାଉଛି ମାସକ ପାଇଁ ୧୬ କେଜି ଚାଉଳ ଆଉ କେତୋଟି ଶାଢୀ । ଝରଣାରୁ ବହି ଆସୁଥିବା ଜଳକୁ ପାଇପ୍ ଯୋଗେ ଗାଁ ଭିତରକୁ ଛାଡ଼ି ଦିଆଯାଇଛି । ପାଣି ଯେଉଁଠି ଆସୁଛି ସେଠି ଯେଉଁ ଚାନ୍ଦିନୀ ତିଆରି ହୋଇଛି, ଅଳ୍ପିନ ମଧ୍ୟରେ ଭାଙ୍ଗି ଯିବ ନିଌଲକ୍ସବମ୧୨;ୟ ।

କୌଣସି ଗୋଟିଏ ଜାଗାରେ ବେଦାନ୍ତ ନିଦର୍ଶନ ଛାଡ଼ିନାହିଁ ଯାହା ପ୍ରମାଣ କରିବ, ସ୍ଥାନୀୟ ଗରିବ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ପାଇଁ ବେଦାନ୍ତର ହୃଦୟ ଦ୍ରଵିଭୂତ ହୋଇଛି । କେବଳ ଯେନତେନ ପ୍ରକାରେଣ କିଛି ବାହାରକୁ ଦିଶୁଥିବା ଶସ୍ତା ଓ ନିମ୍ନମାନର କାମ କରିଛି ବେଦାନ୍ତ । ରାୟଗଡ଼ାରୁ ଯେଉଁ ରାସ୍ତାଟି ନିର୍ମାଣ କରିଛି ଲାଞ୍ଜିଗଡ଼ ଯାଏ, ତାହା ହେଉଛି କେବଳ ବକ୍ସାଇଟ ଅନ୍ୟଆଡ଼ୁ ଆଣିବା ପାଇଁ ।

ସ୍ଥାନୀୟ ଯୁବକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଥମେ ତାଲିମ ଦେବାପରେ କୁହାଯାଇଛି, ତାଲିମ ଦିଆଗଲା ଆଉ ଚାକିରି କ’ଣ? ସେହି ତାଲିମକୁ ଲଗାଇ ନିଜେ କାମ ଖୋଜ । ରାଉରକେଲା ପରି, ଆଖପାଖରେ ଯେଉଁ ହୋଟେଲ ସବୁ ଗଢିଉଠିଛି, ସେ ସବୁର ମାଲିକ ହେଉଛନ୍ତି ଉପକୂଳର ଲୋକମାନେ । ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ପୂର୍ବତନ ସରପଞ୍ଚଙ୍କ କହିବା ଅନୁସାରେ ଦି ହଜାର ଟଙ୍କାର ଚାକିରି କିଛି ସେମାନଙ୍କୁ କମ୍ପାନୀ ଦେଇଥିଲେ ଆଜି ଏତେ ଗଣ୍ଡଗୋଳ ହୋଇନଥାନ୍ତା ।

ଆଉ ଶେଷରେ ଗାଁର ପରିବାରମାନଙ୍କୁ ମାସକୁ ୫,୦୦୦ ଟଙ୍କା ବାଣ୍ଟିଛି ବେଦାନ୍ତ । ସେମାନେ ଏହି ଟଙ୍କା ନେଉଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ବେଦାନ୍ତ ଉପରେ ବିଶ୍ୱାସ ନଥିବାରୁ ଏତେ ସୁନ୍ଦର ପାହାଡ଼କୁ ଛାଡ଼ିବାକୁ ରାଜି ନୁହନ୍ତି ଯାହାକୁ ସେମାନେ କହନ୍ତି ଭଗବାନ ।

ମହାମେଘବାହାନ ଐର ଖାରବେଳ ସ୍ୱାଇଁ, ପୂର୍ବତନ ସାଂସଦ

ଯେଉଁ ବେଦାନ୍ତ ଆଲୁମିନା ଲାଞ୍ଜିଗଡ଼ରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ପାଇଁ ୧୯୯୬ରେ କଳାହାଣ୍ଡି ସାଂସଦ ଦାବି କରିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଆଜି ସେ ଓ ତାଙ୍କର ଦଳ ଏହାର ବିରୋଧ କରିବା ତଥା ବିରୋଧ କରି ବିଫଳ ମଧ୍ୟ ହେବା ଏକ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟର ବିଷୟ ।

ବୈତିତ୍ର ହେଉଛି ଯେଉଁ କେନ୍ଦ୍ରୀୟ ସରକାରର ପରିବେଶ ଓ ଜଙ୍ଗଲ ମନ୍ତ୍ରାଳୟର ପରିବେଶ ସୁପାରିଶ ଯୋଗୁଁ ବେଦାନ୍ତ ଆଲୁମିନା ସେଠାରେ ତା’ର ବର୍ଷକୁ ୧୦ ଲକ୍ଷ ଟନ୍ ଆଲୁମିନା ଉତ୍ପାଦନ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲା ଓ ସେତେବେଳେ ରାହୁଲ ଗାନ୍ଧୀ ଏହି ସୁପାରିଶକୁ ବିରୋଧ କରିନଥିଲେ ।

ସେହି ମନ୍ତ୍ରାଳୟ ଆଜି ପରିବେଶ ସୁପାରିଶ ପ୍ରତ୍ୟାହାର କରିେଇଛି ଓ ଏହାର ମାତ୍ର ଦୁଇଦିନ ମଧ୍ୟରେ ରାହୁଲ ଗାନ୍ଧୀ ଆସି ଏହାର କୃତିତ୍ୱ ପରୋକ୍ଷ ଭାବରେ ନିଜେ ନେଇ ନିଜକୁ ଆଦିବାସୀଙ୍କ ସିପାହୀ ହିସାବରେ ଉପସ୍ଥାପିତ କରୁଛନ୍ତି ।

ଏହାର ବୈଚିତ୍ରକୁ ନିଜେ ଅନୁଶୀଳନ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରାବନ୍ଧିକ ଗତ ସପ୍ତାହରେ ଲାଞ୍ଜିଗଡ଼ ଓ ନିୟମଗିରି ପାହାଡ଼ ତଥା ତା’ ଉପରେ ଥିବା ଡ଼ୋଙ୍ଗରିଆ ଓ କୁଟିଆ କନ୍ଧ ମାନଙ୍କ ଗାଁକୁ ଯାଇଥିଲା ତଥା ସେଠାରେ ଲୋକ ମାନଙ୍କ ସହ ବସି ଘଣ୍ଟାଘଣ୍ଟା କଥା ହୋଇଥିଲା । କଥା ହେବାର ଅଳ୍ପ କେଇ ମୁହୁର୍ତ୍ତ ମଧ୍ୟରେ ବେଦାନ୍ତ ସେଠାରେ କାହିଁକି ଜନସମର୍ଥନ ହରାଇଛି, ତାହା ବେଶ ବୁଝିହୋଇଗଲା ।

ବେଦାନ୍ତ ଆଲୁମିନା ସେଠାରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହେବା ବେଳେ ସେଠାରେ ଥିବା ଜଣେ ଦକ୍ଷ ଆଇଏଏସ୍ ଜିଲ୍ଲାପାଳ ପ୍ରତିଦିନ ସକାଳୁ ଆସି ପୋଲିସ ସହ ସେହି ଆଦିବାସୀ ଗାଁମାନଙ୍କର ପଥର ଉପରେ ବସି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଗାଁ ଛାଡ଼ି ଦେବାକୁ ବୁଝାଇଥିଲେ ।

ସେ ଗାଁ ପିଣ୍ଡାରେ ବସୁନଥିଲେ କି ଚେୟାର ଉପରେ ବସୁନଥିଲେ । ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବୁଝାଉଥିଲେ ଯେ, କମ୍ପାନୀ ଆସିଲେ ସେମାନଙ୍କର ବିକାଶ ହେବ । ଗାଁକୁ ପକ୍କା ସଡ଼କ ତିଆରି ହେବ । ସ୍କୁଲ ପ୍ରତିଷ୍ଟା ହେବ । ବଡ଼ବଡ଼ ଡ଼ାକ୍ତରଖାନା ମଧ୍ୟ ପ୍ରତିଷ୍ଟା ହେବ । ଆଉ ଗାଁ ଲୋକମାନେ ସମସ୍ତେ ଚାକିରି ପାଇବେ ଯାହା ଫଳରେ ସେମାନଙ୍କର ଆର୍ଥିକ ବିକାଶ ହେବ ।

ଯେଉଁ ଆଦିବାସୀମାନେ କଥା ନମାନିଲେ ସେମାନଙ୍କୁ ଜବରସ୍ତ ପୋଲିସ ଗାଡ଼ିରେ ଉଠେଇ ନିଆଗଲା । ମୋଟ ୪ଟି ଗାଁକୁ ଉଠାଇ ଅନ୍ୟତ୍ର କଲୋନୀ ମାନଙ୍କରେ ପୁନର୍ବାସ ଦିଆଗଲା ।

କିନ୍ତୁ କିଛି ଏନ୍ଜିଓ ମାନେ ଆସି ଏହାକୁ ବିରୋଧ କଲେ ଓ ଜଣେ କନ୍ଧ ନେତା କୁମୁଟା ମାଝୀଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଲଣ୍ଡନ ନେଇଗଲେ, ସେଠାରେ ଅନ୍ୟ ଆନ୍ତର୍ଜାତିକ ଏନ୍ଜିଓ ମାନଙ୍କ ସହ ମିଶି ବେଦାନ୍ତ ବିରୁଦ୍ଧରେ ବିକ୍ଷୋଭ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା ପାଇଁ ।

କିନ୍ତୁ ଏହା ସତ୍ତେ୍ୱ ମଧ୍ୟ ବେଦାନ୍ତ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହେଲା, ସେତେବେଳେ ସେଠାରେ ବିରୋଧି ଦଳର ମୁଖ୍ୟ
ନେତାମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ବେଶ୍ ଅର୍ଥ ଦେଇ କିଣି ନିଆଗଲା । ତେଣୁ କେବଳ ସରକାରୀ ଦଳ ନୁହେଁ, ବିରୋଧି ଦଳ ପକ୍ଷରୁ ମଧ୍ୟ କୌଣସି ବିରୋଧ ମଧ୍ୟ ହେଉନାହିଁ ।

ବେଦାନ୍ତ ପଛରେ ଯେ କେବଳ ରାଜ୍ୟ ସରକାର ରହିଲେ ସେତକ ନୁହେଁ, ଜିଲ୍ଲାପାଳଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଏହି କମ୍ପାନୀ
ସେଠାକୁ ଆଣିଥିଲା ବୋଲି ସେଠାକାର ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ । କିନ୍ତୁ ମୁଖ୍ୟ କଥା ହେଲା, ବେଦାନ୍ତ ରାଜ୍ୟ
ସରକାର, ରାଜନେତା, ଜିଲ୍ଲାପାଳ, ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସରକାରୀ ଅଧିକାରୀଙ୍କୁ ବିଭିନ୍ନ ଉପାୟରେ କରାୟତ୍ତ
କରିନେଲା, କିନ୍ତୁ ସ୍ଥାନୀୟ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ହୃୟକୁ ଯେ ଜିତିବାର ଆବଶ୍ୟକତା ଅଛି, ସେ କଥା ପୂରାପୂରି ଭୁଲିଗଲା ।

ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୂପ, କାରଖାନା ଠାରୁ ପ୍ରାୟ ୩୦୦ ମିଟର ଦୂରରେ ଥିବା ପ୍ରଥମ ଗାଁ ଜଗନ୍ନାଥପୁରରେ ଗାଁ ରାସ୍ତା ନିର୍ମାଣ କରିବା ନିମନ୍ତେ ବେଦାନ୍ତ କେବଳ କେତେ ଗାଡ଼ି ମେଟାଲ ଢାଳି ଦେଇଯାଉଛି ।

ତା’ ଉପରେ ମୋରମ ମଧ୍ୟ ଢାଳିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରିନାହିଁ । ତେଣୁ ଗାଁ ରାସ୍ତରେ କେହି ଚାଲିକରି ଯାଇପାରୁ ନାହାନ୍ତି । ରାସ୍ତାକୁ ରାସ୍ତା ପଡ଼ିଛି । ଲୋକେ ତା’ ଉପରେ ସତର୍କତାର ସହ ଚାଲିକରି ଯାଉଛନ୍ତି ।

ଗୋଟିଏ ମଧ୍ୟ ଘର ସେହି ଗାଁରେ ବେଦାନ୍ତ ଦ୍ୱାରାତିଆରି ହୋଇନାହିଁ । ପଶ୍ଚିମ ଓଡ଼ିଶାର ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦରିଦ୍ରଙ୍କ ଖପରଲି ଘର ରହିଛି ସେହି ଗାଁ ସାରା । ନାଳ ବୋଲି ଯାହା ତିଆରି ହୋଇଛି, ତାହା ଭାଙ୍ଗି ଗଲାଣି ଓ ପୋତି ହୋଇଗଲାଣି ।

କିଛି ଦୂରରେ ଅଛି ବଳଭଦ୍ରପୁର । ସେହି ଗାଁରେ ଅଛି ଭଲ ଘର । ଭାବିଥିଲି ବେଦାନ୍ତ ନିର୍ମାଣ କରିଛି । କିନ୍ତୁ ଜାଣିବାକୁ ପାଇଲି, କମ୍ପାନୀ କାମ କରୁଥିବା ଠିକ।ଦାର ଓ ବାହାରର ଶ୍ରମିକମାନେ ସେହି ଘରଗୁଡ଼ିକ ନିଜେ ତିଆରି କରିଛନ୍ତି । କାରଣ ସେମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଅର୍ଥ ଅଛି ।

ତା’ ପରେ ଅଛି ବେଦାନ୍ତ କର୍ମଚାରୀ ଓ ଅଫିସରମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସୁଦୃଶ୍ୟ କଲୋନୀ । ଚାରିପଟରେ ସୁଦୃଶ୍ୟ ପ୍ରାଚୀର ଘେର । ତା’ଭିତରେ ଅଛି ଚମତ୍କାର ଡ଼ିଜାଇନରେ ତିଆରି ଗୋଟିଏ ପ୍ରାସାଦ । ଏହା ହେଉଛି ହସ୍ପିଟାଲ । ନାମ ତା’ର ଆପୋଲୋ ହସ୍ପିଟାଲ । ଏହା କେବଳ କର୍ମଚାରୀ ମାନଙ୍କର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସେବା ପାଇଁ, ଜମି ହରାଇଥିବା ଡ଼ୋଙ୍ଗରିଆ ବା କୁଟିଆ କନ୍ଧମାନଙ୍କ ପାଇଁ ନୁହେଁ ।

ପାହାଡ଼ ଉପରକୁ ଗଲାବେଳେ ସ୍କୁଲଟିଏ ମଝିବାଟରେ ଅଛି, ଫଳକ ଲଗାଯାଇଛି । ବେଦାନ୍ତ ଦ୍ୱାରା ନିର୍ମିତ ସ୍କୁଲର ଶିକ୍ଷକ ଓ ଅନ୍ୟମାନେ ଜଣାଇଲେ, ବେଦାନ୍ତ ମାତ୍ରଦୁଇଟି ଶ୍ରେଣୀଗୃହ ନିର୍ମାଣ କରିଛି । ବାକିଗୁଡ଼ିକ ସରକାରଙ୍କ ଦ୍ୱାରାନିର୍ମିତ ।

ଏହାଛଡ଼ା ପାହାଡ଼ ଉପରର ଫୁଲକୁମରି ଗାଁକୁ ଚାଲି ଚାଲି ଗଲା ବେଳେ ତିଆରି ହୋଇଛି ଅଙ୍ଗନୱାଡ଼ି କେନ୍ଦ୍ର । ପକ୍କା ଛାତ ମଝିକୁ ମଝିକୁ ବି ଗଲାଣି । ବେଶିିଦିନ ତିଷ୍ଟିବନି, ବାହାରୁ ମଧ୍ୟ ଜଣାପଡ଼ୁଛି, କେବଳ ଇଟା ଉପରେ ଚୂନ ଲେସା ହୋଇଛି ।

ଆଉ ପାହାଡ଼ ଉପରେ ଫୁଲଡ଼ୁମୁରି ଗାଁରେ ଅଛି କିଛି ଇନ୍ଦିରା ଆବାସ । ସେମାନଙ୍କୁ କିଛି ଟିଣ ଖଣ୍ଡ ବେଦାନ୍ତ ଯୋଗାଉଛି । ଯୋଗାଉଛି ମାସକ ପାଇଁ ୧୬ କେଜି ଚାଉଳ ଆଉ କେତୋଟି ଶାଢୀ । ଝରଣାରୁ ବହି ଆସୁଥିବା ଜଳକୁ ପାଇପ୍ ଯୋଗେ ଗାଁ ଭିତରକୁ ଛାଡ଼ି ଦିଆଯାଇଛି । ପାଣି ଯେଉଁଠି ଆସୁଛି ସେଠି ଯେଉଁ ଚାନ୍ଦିନୀ ତିଆରି ହୋଇଛି, ଅଳ୍ପଦିନ ମଧ୍ୟରେ ଭାଙ୍ଗି ଯିବ ନିଶ୍ଚୟ ।

କୌଣସି ଗୋଟିଏ ଜାଗାରେ ବେଦାନ୍ତ ନିଦର୍ଶନ ଛାଡ଼ିନାହିଁ ଯାହା ପ୍ରମାଣ କରିବ, ସ୍ଥାନୀୟ ଗରିବ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ପାଇଁ ବେଦାନ୍ତ ହୃଦୟ ଦ୍ରବୀଭୂତ ହୋଇଛି । କେବଳ ଯେନତେନ ପ୍ରକାରେଣ କିଛି ବାହାରକୁ ଦିଶୁଥିବା ଶସ୍ତା ଓ ନିମ୍ନମାନର କାମ କରିଛି ବେଦାନ୍ତ । ରାୟଗଡ଼ାରୁ ଯେଉଁ ରାସ୍ତାଟି ନିର୍ମାଣ କରିଛି ଲାଞ୍ଜିଗଡ଼ ଯାଏ, ତାହା ହେଉଛି କେବଳ ବକ୍ସାଇଟ ଅନ୍ୟଆଡ଼ୁ ଆଣିବା ପାଇଁ ।

ସ୍ଥାନୀୟ ଯୁବକମାନଙ୍କୁ ପ୍ରଥମେ ତାଲିମ ଦେବାପରେ କୁହାଯାଇଛି, ତାଲିମ ଦିଆଗଲା ଆଉ ଚାକିରି କ’ଣ? ସେହି ତାଲିମକୁ ଲଗାଇ ନିଜେ କାମ ଖୋଜ ।

ରାଉରକେଲା ପରି, ଆଖପାଖରେ ଯେଉଁ ହୋଟେଲ ସବୁ ଗଢିଉଠିଛି, ସେ ସବୁର ମାଲିକ ହେଉଛନ୍ତି
ଉପକୂଳର ଲୋକମାନେ । ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ପୂର୍ବତନ ସରପଞ୍ଚଙ୍କ କହିବା ଅନୁସାରେ ଦି ‘ହଜାର
ଟଙ୍କାର ଚାକିରି କିଛି ସେମାନଙ୍କୁ କମ୍ପାନୀ ଦେଇଥିଲେ ଆଜି ଏତେ ଗଣ୍ଡଗୋଳ ହୋଇନଥାନ୍ତା ।

ଆଉ ଶେଷରେ ଗାଁର ପରିବାରମାନଙ୍କୁ ମାସକୁ ୫,୦୦୦ ଟଙ୍କା ବାଣ୍ଟିଛି ବେଦାନ୍ତ । ସେମାନେ ଏହି ଟଙ୍କା ନେଉଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ବେଦାନ୍ତ ଉପରେ ବିଶ୍ୱାସ ନଥିବାରୁ ଏତେ ସୁନ୍ଦର ପାହାଡ଼କୁ ଛାଡ଼ିବାକୁ ରାଜି ନୁହନ୍ତି ଯାହାକୁ ସେମାନେ କହନ୍ତି ଭଗବାନ ।

(ଲାଞ୍ଜିଗଡ଼ରେ ବେଦାନ୍ତ ବିଭିନ୍ନ ନିୟମ ଉଲଂଘନ କରିଥିବା ଦର୍ଶାଇ କେନ୍ଦ୍ର ଜଂଗଲ ଓ ପରିବେଶ ଦେଇଥିବା ମଞ୍ଜୁରୀ ପ୍ରତ୍ୟାହାର କରିବା ପରେ ଏହି ଲେଖା ଲେଖାଯାଇଥିଲା । ଏହାମଧ୍ୟରେ ବେଦାନ୍ତ ନିଜ ତରଫରୁ କେନ୍ଦ୍ର ସରକାରଙ୍କର ନିଷ୍ପତ୍ତି ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଦାଲତର ଦ୍ୱାରସ୍ଥ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ଓଡ଼ିଶା ସରକାର ମଧ୍ୟ ବେଦାନ୍ତ ସପକ୍ଷରେ ଅଦାଲତର ଦ୍ୱାରସ୍ଥ ହୋଇଛନ୍ତି) ।

(ବ୍ରିଦ : ଏହି ସ୍ତମ୍ଭରେ ସ୍ଥାନିତ ବିଚାର ଲେଖକଙ୍କ ନିଜସ୍ୱ ମତ)
ଲେଖା ସଂପର୍କରେ ପାଠକ ପାଠିକା ସେମାନଙ୍କର ମତାମତ କ୍ଟୟ ସରକାରକୁ ପଠାନ୍ତୁ ।

ଓଡ଼ିଶା ଡ଼ଟ୍ କମ୍