ପଲ୍ଲୀଶ୍ରୀ ସେଣ୍ଢ
ଭୁବନେଶ୍ୱର, ଜୁନ ୨୭ (ଲୋକାଲ ୱାୟାର) ଗତ ସାତ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ରାଜଧାନୀ ଭୁବନେଶ୍ବରର ରାସ୍ତା କଡରେ ବହୁ ସଂଖ୍ୟକ ଗଛ ଲଗାଇ ଅନ୍ୟ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦାହରଣ ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି ଅବସରପ୍ରାପ୍ତ ସାମରିକ କର୍ମଚାରୀ ପବିତ୍ର କୁମାର ପଣ୍ଡା ।
ଖାଲି ସେତିକି ନୁହେଁ ଗଛ ଗୁଡ଼ିକର ଦେଖାରେଖା କରିବା ପାଇଁ ରାଜଧାନୀର ଚନ୍ଦ୍ରଶେଖରପୁର ଅଞ୍ଚଳରେ ରହୁଥିବା ଶ୍ରୀ ପଣ୍ଡା ନିଜେ ମଧ୍ୟ ପାଲଟିଛନ୍ତି ଜଣେ ମାଳି ।
୨୦୦୧ରେ ଅବସରଗ୍ରହଣ କରିବା ପରେ କିପରି ପରିବେଶର ସୁରକ୍ଷା ହେବ ସେ ନେଇ ତାଙ୍କର ଆଗ୍ରହ ଥିଲା ଓ ସେହି ବର୍ଷ ସେ ଗଛ ଲଗାଇବା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ।
ଚନ୍ଦ୍ରଶେଖରପୁରରୁ ନିଳାଦ୍ରୀବିହାର, ବିଡିଏ ଏବଂ ଅନେକ ସ୍ଥାନର ରାସ୍ତା କଡ଼ରେ ଓ ରାସ୍ତାର ଡିଭାଡରରେ ଗଛ ଲଗାଇବା, ପ୍ରତ୍ୟକ ଦିନ ପାଣି ଦେବା, ଉର୍ବରକ ଦେବା, ଗଛ ମୂଳରୁ ଘାସ ଓପାଡ଼ିବା ଆଦି କାମ ସେ ଗତ ସାତ ବର୍ଷ ଧରି କରିଆସୁଛନ୍ତି।
ଛୋଟ ବଡ଼ କରି ଏକ ହଜାରରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ଵ ଗଛ ଲଗାଇଥିବା ସେ ଲୋକାଲ ୱାୟାରକୁ କହିଛନ୍ତି।
ସେ ଗଛରେ ଯେଉଁ ପାଣି ଦିଅନ୍ତି ତାହା କୋଣସି ପାଇପ ଯୋଗେ ଆଣି ନୁହେଁ ବରଂ ନିଜେ ହାତରେ ବୋହି ଆଣିଥାନ୍ତି।
ସକାଳୁ ସକାଳୁ ଅତି ସାଧାରଣ ପୋଷାକ ସହିତ ମୁଣ୍ଡରେ ଏକ ଗାମୁଛା ପକାଇ ଦୁଇ ହାତରେ ଦୁଇ ବାଲଟି ପାଣି ଧରି ଗଛ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଥାନ୍ତି ।
ମୁ କାହାଠାରୁ କିଛି ଆଶା ରଖିନି । ମୁ ମୋ କାମ କରୁଛି, ସେ କହନ୍ତି।
ଦେଶ ପାଇଁ କିଛି କରିବାର ଇଚ୍ଛା ଆଜି ମୋତେ ଏହା କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରେରଣା ଦେଇଛି। ମୋତେ ଦେଖି ସ୍ଥାନୀୟ କିଛି ଲୋକ ମଧ୍ୟ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଆଗଭର ହୋଇଥାନ୍ତି।
ଚନ୍ଦ୍ରଶେଖରପୁରର କାଟୋ ଜିମ ଓ ସନସାଇନ କ୍ଲବର ସଦସ୍ୟମାନଙ୍କ ସମେତ ଅନ୍ୟ କିଛି ଲୋକ ତାଙ୍କୁ ଗଛ ଲଗାଇବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିବା ସେ କହିଛନ୍ତି ।
ଗୋଟିଏ ବିଷୟ ଭାବି ମୁ ବେଳେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୁଏ । ଲୋକମାନେ ଭଲ କାମକୁ ପସନ୍ଦ କରନ୍ତି ଓ ଭଲ କାମ କରୁଥିବା ଲୋକକୁ ପ୍ରଶଂସା କରନ୍ତି କିନ୍ତୁ ସେହି ଭଲ କାମ କରିବାକୁ ନିଜେ ଆଗଭର ହୁଅନ୍ତୁ ନାହିଁ ।
ସରକାରଙ୍କ ଠାରୁ କୌଣସି ସାହାଯ୍ୟ ମିଳିଛି କି ଏହି ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତରରେ ସେ କହିଛନ୍ତି ସେ ଯାହା କରିଛି ନିଜ ଚେଷ୍ଟାରେ କରିଛନ୍ତି।
ସରକାରଙ୍କଠାରୁ କ’ଣ ଆଶା କରୁଛନ୍ତି ବୋଲି ପ୍ରଶ୍ନ କରିବାରୁ ଅତି ସାଧାରଣ ଭାବେ ଉତ୍ତର ଦେଇ କହନ୍ତି ମୋତେ କିଛି ସାହାଯ୍ୟ ଦରକାର ନାହିଁ ।
ରାସ୍ତାକଡ଼ରେ ଲାଗିଥିବା ଗଛ ଗୁଡ଼ିକରେ ଖରାଦିନେ ଗୋଟିଏ ବେଳା ପାଣି ପକାଇବାର ସୁବିଧା କରି ଦିଅନ୍ତୁ । ସେତିକିରେ ପାଣି ଅଭାବରୁ ମରିଯାଉଥିବା ଗଛଗୁଡ଼ିକ ବଞ୍ଚିରହିବେ ।
କୌଣସି ସ୍ଵେଚ୍ଛାସେବୀ ସଂଗଠନ ହେଉ ଅଥବା କୌଣସି କ୍ଲବ ହେଉ ସେମାନଙ୍କୁ ଏହି ଦାୟିତ୍ଵ ଦେଲେ ସେମାନେ ଗଛଗୁଡ଼ିକର ସଠିକ ଯତ୍ନ ନେଇପାରିବେ ବୋଲି ସେ ମତବ୍ୟକ୍ତ କରିଛନ୍ତି ।
ଶେଷରେ ବ୍ୟସ୍ତବହୁଳ ଜୀବନରୁ ଟିକେ ସମୟ କାଢ଼ି ତାଙ୍କ ଭଳି ଗଛ ଲଗାଇ ନିଜ ପରିବେଶକୁ ରକ୍ଷା କରବା ପାଇଁ ସେ ଜନସାଧାରଣଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିଛନ୍ତି ।
ସୌଜନ୍ୟ : ଲୋକାଲ ୱାୟାର
କେମିତି ବାହାରୁଥିଲା ପୁରୁଣା ଓଡିଆ ପତ୍ରିକା ? ସେଥିରେ କେଉଁ ମାନେ ଲେଖୁଥିଲେ ? ଏବେ ବାହାରୁଥିବା ପତ୍ର ପତ୍ରିକା ସବୁ କଣ? ଜଣେ ଜିଜ୍ଞାସୁ ଓଡିଆ ଭାଷା ପ୍ରେମୀ ଭାବେ ଯଦି ଏହାର ଉତ୍ତର ଖୋଜିବାକୁ ଚାହାଁନ୍ତି ତେବେ ଆପଣଙ୍କୁ ବିଶେଷ ପରିଶ୍ରମ କରିବାକୁ ପଡିବନି ।
ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା, ସାହିତ୍ୟ, କଳା ଓ ସଂସ୍କୃତିକୁ ଋଦ୍ଧିମନ୍ତ କରିବା ପାଇଁ କିଟ୍ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଓ କିସ୍ର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା ତଥା ପ୍ରଖ୍ୟାତ ଶିକ୍ଷାବିତ୍ ଡକ୍ଟର ଅଚ୍ୟୁତ ସାମନ୍ତ ୨୦୦୦ ମସିହାରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ କାଦମ୍ବିନୀ ମିଡିଆ ପ୍ରା.ଲି. ।
ଏହାର ଆଦ୍ୟ ଉଦ୍ୟମ ସ୍ୱରୂପ ସେହି ବର୍ଷ ଜୁଲାଇ ମାସରେ ଆତ୍ମପ୍ରକାଶ କରିଥିଲା ଓଡ଼ିଶାର ସର୍ବପ୍ରଥମ ମାସିକ ପାରିବାରିକ ପତ୍ରିକା ଭାବେ ‘କାଦମ୍ବିନୀ’ ।
ଡ. ଇତି ସାମନ୍ତଙ୍କ ବଳିଷ୍ଠ ସମ୍ପାଦନାରେ ଏହି ପତ୍ରିକା ଏବେ ଓଡ଼ିଶାର ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ଓ ସର୍ବାଧିକ ପ୍ରସାରିତ ପତ୍ରିକା (ଏବିସି ସ୍ୱୀକୃତିପ୍ରାପ୍ତ) ତଥା ରାଜ୍ୟ ଓ ରାଜ୍ୟ ବାହାରେ ରହୁଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଓଡ଼ିଆଙ୍କର ପ୍ରିୟ ପାରିବାରିକ ବନ୍ଧନ ଭାବେ ଯଥେଷ୍ଟ ଲେଖକୀୟ ଓ ପାଠକୀୟ ଶ୍ରଦ୍ଧା ଓ ସ୍ୱୀକୃତି ଲାଭ କରିପାରିଛି ।
ସେହିପରି ୨୦୦୨ ମସିହାରୁ ପ୍ରତିବର୍ଷ ଜାନୁଆରୀ ମାସରେ ‘କାଦମ୍ବିନୀ ସାହିତ୍ୟ ମହୋତ୍ସବ’ର ଆୟୋଜନ କରିଥାଏ । ଏହି ଅବସରରେ ୨୦୦୯ ମସିହାରୁ ଆୟୋଜିତ ହୋଇଆସୁଛି ଅଭିନବ ପରିକଳ୍ପନାର ଓଡ଼ିଶାରେ ଏକମାତ୍ର ‘କାଦମ୍ବିନୀ ପତ୍ରିକା ହାଟ’ ।
ଓଡ଼ିଶାର ସାମାଜିକ, ସାଂସ୍କୃତିକ, ସାହିତ୍ୟିକ ଓ ଶୈକ୍ଷିକ ଅଭିବୃଦ୍ଧି କ୍ଷେତ୍ରରେ ଓଡ଼ିଆ ପତ୍ରିକାର ରହିଛି ଏକ ଯୁଗାନ୍ତକାରୀ ଅବଦାନ । ଏହି ଅବିସ୍ମରଣୀୟ ଅବଦାନକୁ ସ୍ମରଣ କରିବା ସହ ସେଇ ଗୌରବମୟ ଐତିହ୍ୟର ସାର୍ଥକ ସ୍ମୃତିକୁ ପୁନଃ ଜାଗୃତ କରି ଗୋଟିଏ ମଞ୍ଚରେ ପୁରାତନ ଓ ସମକାଳୀନ ସମସ୍ତ ପତ୍ରିକାକୁ ଦେଖି, ଛୁଇଁ, ଅନୁଭବ କରିବା ଭଳି ଦୃଷ୍ଟିଭଙ୍ଗୀକୁ ନେଇ ଏହି ହାଟ ପରିକଳ୍ପନା ।
ଅବସର ଥିଲା ‘କାଦମ୍ବିନୀ’ ଦ୍ୱାରା ଆୟୋଜିତ ଦଶମ ‘କାଦମ୍ବିନୀ ପତ୍ରିକା ହାଟ’। ଏହା ସହ ମଧ୍ୟ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇଥିଲା ପଞ୍ଚଦଶ ‘କାଦମ୍ବିନୀ ସାହିତ୍ୟ ମହୋତ୍ସବ’,ଏବଂ ‘କୁନାକୁନି ମେଳା’ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ।
ଫଳରେ ମୌଳିକ ସୁବିଧା ସୁଯୋଗରୁ ବଞ୍ଚିତ ହେଉଥିବା ସୀମାନ୍ତବର୍ତ୍ତୀ ଗ୍ରାମର ଲୋକମାନେ ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ପଡ଼ୋଶୀ ରାଜ୍ୟରେ ମିଶିଯିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁଛନ୍ତି ।
୧୯୭୮ରେ ପୁରୁଣା ସର୍ଭେର ତଥ୍ୟକୁ ଭିତ୍ତିକରି ବିବାଦର ସମାଧାନ କରିବା ନିମନ୍ତେ ସୁପ୍ରିମକୋର୍ଟ ଉଭୟ ରାଜ୍ୟସଭାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଥିଲେ । ତଦନୁଯାୟୀ, ମାଡ଼୍ରାସ୍ ସର୍ଭେ କର୍ମଚାରୀମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ୧୯୩୪ସାଲରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ତଥ୍ୟକୁ ଉଭୟ ରାଜ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଲାଗି ସ୍ପଷ୍ଟ ଇଙ୍ଗିତ ଥିଲା ।
କେଦାର ମିଶ୍ର
୧୯୨୧ ମାର୍ଚ୍ଚ ୨୩ ତାରିଖ ଦିନ କଟକର କଦମ୍ ରସୁଲ୍ ଠାରେ ଗାନ୍ଧି ତାଂକ ପତ୍ନୀ କସ୍ତୁରବାଂକ ସହ ଆସି ହିନ୍ଦୁ ମୁସଲମାନ୍ ଏକତା ସମ୍ପର୍କରେ ତାଂକର ଭାଷଣ ରଖିଥିଲେ । ପ୍ରଥମ ଯାତ୍ରାରେ ସେ କଟକ, ପୁରୀ, ଭଦ୍ରଖ ଓ ବ୍ରହ୍ମପୁର ଠାରେ ଭାସଣ ଦେଇଥିଲେ ।
୩.୧୯୨୮ ମସିହାରେ ପଶ୍ଚିମ ଓଡିଶାର ଝାରସୁଗୁଡ଼ା ଓ ସମ୍ବଲପୁର ଠାରେ ସେ ଜନସଭା କୁ ଉଦବୋଧନ ଦେଇଥିଲେ ।
ତେବେ ଗାଂଧିଂକ ବିଷୟରେ ଓଡିଆଂକ ଚିନ୍ତନ ଓ ସମ୍ମାନ ର ପୂର୍ନାଂଗ ଆକଳନ ଆଜି ଯାଏ ହୋଇପାରିନାହିଁ ।
୭.ବାପୁଂକ ଆତ୍ମଜୀବନୀ “ସତ୍ୟର ପ୍ରୟୋଗ” କୁ ଓଡିଆରେ ପ୍ରଥମେ ଅନୁବାଦ କରିଥିଲେ ଗୋପବନ୍ଧୁ ଚୌଧୁରୀ । ଏହା ପ୍ରଥମେ ଦୁଇ ଭାଗରେ ପ୍ରକାଶ ପାଇଥିଲା । ଗାନ୍ଧୀ ରଚନା କୁ ଓଡିଆ ରେ ଅନୁବାଦ କରିବାରେ ବିନୋଦ କାନୁନଗୋ ଅନ୍ୟତମ ପ୍ରମୁଖ ଭୂମିକା ନେଇଥିଲେ ।
ଗୋପବନ୍ଧୁ ଚୌଧୁରିଂକ “ଚାଷୀ ମୁଲିଆ ଗାନ୍ଧି”, ବିନୋଦ କାନୁନଗୋଂକ “ସୂତା ଖିଅକରେ ସ୍ଵରାଜ୍ୟ ଝୁଲୁଛି”, ବଲରାମ ମିଶ୍ରଂକ “ବେପାରୀ ପୁଅ”- ଏମିତି କିଛି ବହି ଯାହାର ପ୍ରଚୁର ଐତିହାସିକ ମୂଲ୍ୟ ରହିଛି ।